Seite
651 SSKSCNRNNEEIRNRKNX& T4824 SLEEK SEIE LIBER TERTIVS. DE SENTENTIS ET EXECVTIONIB VS. DESENTENT IA e5 re iudicata. : CàèvT L EnTëNT ia èêft litis controuerfię- Definitio. j qe inter partes litigantes, per iu- icem declaratio& definitio ab- ſolutione vel condemnatione fa- 5. 7 éta: Specul. żit. de nt. in prin: Mae Ꝙ rant. har. 6. tit. eo. in princ. Eft autem differentia inter fententiam& tem Differentia, iudicatam. Quia ſententia finem imponit, res iu- dicata finem accipit: ltem fententia dicitur quam- diu appellariab ea poteft, vel etiam fi appellatum fite Cæterum fi non fit appellatum, vel appellas tio deferta,& tutum fit, quod non appelletur à fententia, tunc dicitur res iudicata: Sententia igi- turet, à quo appellari poteft; resiudicata à qua non poterit appellari. Chriſtoph. Brecht. in proceſ. iudic. cap. 14. in princ. Eaq́; duplex eſt; alia definitiua, alia interlocu- Diuiſio. toria. Definitiua eſt, quæ principali cauſæ, pro- nunciatione iudicis, per condemnationem, vel abſolutionem ſinem imponit. glofa eft ordina- naria in elæm 2. de ſequeſt. poſo.&.ffucl. Interlocutoria eſt, quæ non ſupet principali negotio, fed fuper emergenti, vel incidenti quæſtione inter princi- SL pium