810 Lrsr: II Cap. XIX.noſcitur in ſigillo& idiochiro per debitorem prouo, vel quando opponitur aduerfus inftrumenetum, quod non contineat certam quantitatemdebiti, ſed tantum confeſsionem generalem, quodvidelicet is, qui pulſatur iudicio executiuo, ſit de,bitor petitoris, non facta mentione expreſsę ali-cuius ſummæ, impedit executionem. imola sml.quæſitum. n. 27. fl à quib. apbel. non lic. Bal. in l..u. 6.C. de execut. rei indicate. peř l. 1: Cod, defenten que proeo quod interest. profer: cam Lfin, C. decompenfat, Cosler. p. 4:.i. n: 1183.XVI. In exceptione falſitatis, quæ nimirumin præ ſenti ſit prohabilis. Dec. in cap. ex parte.2. nu.19. Fall. 29. de cfficio, del gat. Benedict, de Barzistertia. par. princib. J 9. Per. I. 1.& 2. C. fi ex falf infirement. iudic. fuer. Felinus in c. de cætero. num. 7. IbiquePanorm:.4:& Anton: de Burr. 3. incah. quoadconſuliationem. u. 16. extr de re iudicata. Colerus d. c.I. numer 120. De hac exceptione latiusſipra libr. 2sPar. I. cap. 15.XVII. Fallit concluſio ſupradicta, in exce-ptione diſcuſsionis, quam aduerſus executionemex ui pacti vel ſtatuti executiui obijcit poſſeſſorpignorum principalis debitoris, aut etiam fideiuſ-ſor, vt nimirum ante omnia excutiantur bonaprincipalis, an ſit ſoluendo nec ne. aulb. preſente. C.de fideiuſl. iunc ta auth. hoc ſi debitor. Cod.de pignon. ꝙI. in. C. de conßlit. pecu. Talis enim exceptio impedi-re videtur executionem, cum iſtud inſit huic obli-gationi ex natura actus fideiuſſorque non aliterintelligatur ſpopondiſse pro ſolutione, quam ineuentum, quando principalis repertus fuerit nonſoluendo. d. auili. praſente. vt tunc aut ſolidum, autquantò minus à principali conſequi valebit, cre-ditor à fideiuflore exigat argum. lfi ego decem, fhcertumpetaturs Math; Colerus dicl. par. 4. És..9 46Qua dere;& quot cafibus locam non habeat diséta exceptio diſcuisionis de non exigendo r aorëDifdeudornilh whyyilprouejira uaonrenu0 30poneyIIX.mdi, ítwoppeim, vmorentde tranfquiaonB6, itautiongmimeAkrancAlinh,LDpaQuidarkionisaseRomkreolUK. Delinnu