de ſi aliqua deſiderant a viuentibus. Et ꝯſideranduseſt aduentus et receſſus eaꝝ.¶ De egreſſu animarum humanaꝝ acorporibꝰ per ſententiā mortis.Vantum ergo ad primū ſciendū ꝙ vt patet exreuelationibꝰ quoꝝdā doloriſſima ē ſeparationam me a corpore. nam pena illa excedit om̄s ſeculi penas. licet ab hominibꝰ alijs non ſentiat̉. Cuiusprimi ratio eſt. quia naturalis anime appetitꝰ ad corpus rumpit̉. et violatio iſtiꝰ appetitꝰ naturalis multum eſt penalis. Sicut etiā in alteriꝰ morte ſcꝫ vxorisaut filioꝝ ſeu amicoꝝ dolor eſt gͣuis. Sicut de ſanctoauguſtio legit̉. cui viſū fuit ꝙ in morte ſui cari amicimediū cordis ſui ablatū fuit. Itē aīa an infuſione eiꝰin corpus nuſqͣ eſſe habuit ſꝫ infundendo fuit creataet creando infuſa. ignorat igit̉ quo ducet̉ poſt mortem et in quo ſtatu ponenda ſit. Scit qͥdem ex ſcriptura multa loca aīaꝝ eſſe. ſꝫ ignorat locū ſibi deputatūLegimus etiā de electoꝝ aīabꝰ ꝙ difficile exierūt corpora. ut patet in vitaſpatrū ꝙ angeli deſcenderūt adquendā peregnū deſolatū in platea iacentē qui hortabant̉ aīam eius vt exiret. q̄ trepidabat exire donec melodia dulciſſima veniens de celo dulcibus modulis reſoluebat eā a corpore. Sic de pluribꝰ legimꝰ ꝙ choriceleſtes auditi ſunt in ſanctoꝝ obitu iubilantes. Recedit aūt anima a corpore propt̓ in contemꝑantiaꝫ corporis ex diſcrepatōe et diſtractōe qualitatū et humorum in corpore. inde em̄ ſpiritus vitales per quos aīaoperat̉ in corpore groſſeſcunt et deficiunt. et potentie anime tā vegetatiue ꝙͣ ſenſitiue inſtrumētales reddunt̉ inhabiles ad oꝑanduꝫ. quia anima nihil poteſtagere ſine illis etiā in actibus potentie intellectīe. Extertio de aīa. Oportet quemlibet intelligentem fan