Caro autē non eſt potēcia totum corpꝰ ergo non potuit acciꝑe de carne. Ita etiam eſt in alijs hominibꝰ corpus eoꝝ coagulat̉ de ſanguine matris non de carne. Iſtis ratōnibꝰ concedūt quidā dicunt ꝙͣ totū de ſanguībꝰ ceptus ſit Et vbi auctoritates dicunt ip̄m conceptū de carne. Dicunt ibi carnem ſumi ſanguine dicunt quā­ius de cibo ſit ſanguis material̓r non deſcenderit de adā in ip̄o tamē fuit v̓tus generatiua nutritiua que ſcd̓ꝫ eſſe. ſed ſcd̓m originem fuit in adam. Contra hos ſic di cunt obicit̉ in hunc modum ſcd̓m philoſophiā naturalem ad conſeruatōnem indiuidui ſaluatōnē ſpēi hec eſt vna obiectō qua de membris ſcd̓m ponunt̉ quatuor digeſtio­nes. Prima digeſtio fit in ore quā ꝓbant ex eo aliquam oꝑatōnem effectuꝫ plus habet res maſticata quam non maſticata. Secunda fit in ſtomacho vbi ſegregat̉ ſubtile a groſſo cōſtat adhuc neutrū eſt pars corporis Ter cia fit in epate vbi fit vlterior ſegregatō puri ab impuro et conſtat adhuc neutꝝ eſt iniciū corporis vel pars cor poris. Quarta fit in membris vbi tranſmittit̉ magis pro ium purū illud ad mēbra tranſmiſſum tria facit. pri mum eſt nutrit ſaluat ſubſtanciā ſuſcipiētis reſtaurat qꝫ deperditū continue defectōnis que eſt ex calore natu­rali agente in ſuam materiā/ ſecundū eſt eandeꝫ ſubſtan­ciam etiaꝫ augmentat deducit vſqꝫ ad debitaꝫ quantita tem ſi eſt citra. Tercium illud quod hijs duabꝰ actōni bus ſuperfluuꝫ eſt tranſmittit ad viam generatōnis fit ſemen quod eſt ſuperfluitas quarte digeſtionis. Modo ro de illo ſuperfluo quia aut de illo. tantū ſit deciſio vel tantum de illo ſi tantum de illo ſed id nunquā fuit corpus generātis nec pars corꝑis quia in fine quarte digeſtiōis pͥmo vel conuertit̉ in corpus ſi eſt neceſſariū vel tranſmit titur generatiue ſi eſt ſuperfluū ergo ſi tantū de illo eſt pagatō non eſt eſſencialis ꝓpagatō quia nec aīa de anima nec corpus de corpore. Item ſuperfluum nunquā vnitum