¶ LiberSerūtqͣꝫ vadam ⁊ nō reuertar ad terrā tenebroſam. ⁊ oꝑtam mortis caligine. ⁊ſil̓r illud. ſpūs meꝰ attenuabit̉. dies mei breuiabunt̉. ⁊ ſolū mihi ſuꝑeſtſepulchꝝ hęc aſſidue in langore cantāda ſunt. tum ꝟo pacatis doloribusvbi quietū dat̉ interſticiū. hęc iteꝝ ſcrutāda. adhibitis ꝯmētarijs ⁊ paeis tꝑe ea parāda q̄ poſſint bello ingruēte ꝓdeſſe¶ Ca. xvi.¶ Sexta cauſa flagellorumUoſdam aliquādo deus exaſperat vt in ꝯſummatam eoꝝ nequiciam poenis eternis ſęuire incipiat. ex his fuit ille impiꝰ Herodes ſecūdus. qui poſtqꝫ vt placeret iudeis Iacobum interfecit.cum pateret̉ deum ſe vocari: mox ira dei ꝯpreheſus eſt. ⁊ in vltionem tāte impietatis ꝟmibu accepit toto corpore repente ſcatere: ventris doloribus ꝯcuti. dyſenteria torqueri. ⁊ viuus adhuc poculo amaritudīs libabat primitias ꝑditiōis. Pilatus quoqꝫ in chriſtum ꝑuerſo vſus iudicioeo tadem deuenit miſeriarum. vt ſibi ipſi manum intulerit Iude iſcariotis exitum deteſtabilem facinoroſę ꝯſentaneum vitę nemo eſt qui ignoret. Iulianus apoſtata homo neqꝫ ac peſſimus imꝑator. qͥ chriſtū ieſuꝫin deriſionem galileum. ⁊ fabri filiū appellabat. perſico bello ſagitta trāſfixus dum expiraret clamare coactus eſt. viciſti Galileę viciſti. Hos igit̉nō vt ſanaret verum vr puniret deus nō medici aplius beneficio. ſꝫ iuſtiiudicis ꝑcuſſit officio His ergo atqꝫ alijs iuſtiſſimis de cauſis deus nostētat. ad peccandū aūt neminē tētat. qꝛ vt Iacobus inqͥt deꝰ intētatormaloꝝ eſt. ſꝫ cum qͥs ad peccandū inducit̉ nunqͣꝫ tētari ſe a deo cauſeturnam ſic vnuſquiſqꝫ auta ꝯcupiſcētia ſua. aut ab humani gn̄is hoſte tētatur quāto ꝟo temꝑamēto ꝯdita ſit. ⁊ qͣꝫ mīme noxia. īmo qͣꝫ vtilis ⁊ lucroſa dei tētatio mōſtrat̉ cum ad diabolū de Iob d̓r. veꝝ tamē aīam illiꝰſerua Tuū igit̉ fuerit o Carole Antoni cur a deo tēteris aduerte̓ tibi nāqꝫ ſoli inter hoīes ⁊ vitę tuę ⁊ cordis arcana ſunt cognita Deus tn̄ qͣꝫ rebus oībꝰ eſt intimꝰ. qͥ fixit oculū. qͥ plātauit aurē. qͥ totꝰ eſt ſenſus nūqͣꝫoꝑatiōe deficiēs nō ſolū quid egeris videt. ſꝫ etiā quid acturꝰ ſis ⁊ quorſum tuꝰ vergat appetitꝰ. ⁊ ſicut ſapiēs architectꝰ. qͥ a ſe ꝯſtructe domꝰagnoſcēs vicium alijs etiā dnō domꝰ abſconditū fulcra ſupponit anteqͣꝫruat. ⁊ qd̓ architectꝰ in oꝑe corporeo. hoc deꝰ in animi fecit ędeficio Navt id poſſit oīpotētia dedit ⁊ vt velit charitas fecit ſi peccatis ſimplicithoc meruiſti. gaude qꝛ ſolueris a diabolo. ſi nō mereris. magis gaude qꝛhoc quod ſuſtines apponit̉ lucro. ſed ea multo mitiora ſunt tormenta: q̄non ſunt ſolida et continua: ſed dato ad quietem ſpacio reuertuntur.propterea dixit Iob vſqꝫ quo non parcis mihi nec dimittis me vt glutiam ſaliuam meam.
