¶ Liber Tercius in melius ordinamꝰ qd̓ amamꝰ ſꝫ omittamus imp̄ſentiaꝝ theoremata iſta ſubtiliora. tūc repetēda cum theologicis q̄ſtionibꝰ acriuis intendemꝰ At quia vna oppoſitoꝝ eſt diſciplina. de deſꝑatione aliqͥd quomodo ſcꝫ generet̉. adijciam Cum volūtas ſibi deū deſiderat ac ſperat. ſi decepta ra tio id eſſe obtētū impoſſibile dicat neqꝫ em̄ niſi decepta id dicet. volūtas quia impoſſibilium nō eſt electio. deum vel nullo ampliꝰ modo. vel ſub ꝯditōe puta ſi obtine̓ poſſet deſiderat. ⁊ horū vtrumlibet id eſt vel nullo modo. vel cū ea conditōe diffidendo expete̓. triſticiam quandam parit in volūtate. q̄ vna ſatin eſt ad deſperandū. Iudas in vltimo illo ſubmerſio nis ſuę naufragio veniā ſub conditōe. hoc ē ſi poſſibilis eſſet. exoptabat ſed qꝛ decepta ratio id factu impoſſibile nūciabat. deſperatōe adductus laqueo ſe ſuſpēdit Eſt igit̉ a natura ſpei aliena ꝯditio. ſed forti atqꝫ animoſa fide ſperandū eſt. nam ſub ꝯditiōe aliqͥd expete̓. nō eſt ſperare. ſicut ſub ꝯditiōe velle nō ē ſimpl̓r velle. vt qͥ merces vult ne moriat̉. ꝓijce̓ nō vult ſimpl̓r ꝓijce̓ Cōditōibꝰ igit̉ impone ſilentiū. ⁊ alteriꝰ vitębona ſim pl̓r ⁊ abſolute ſpare ꝯſueſce Sꝫ qͥ vult efficaciter ſꝑare. oportꝫ eū firmiſ ſime credere Propte̓a deſꝑantibꝰ ꝑſuademꝰ vt credāt Et chriſtus apud Mattheum dixit paralytico Cōfide fili. ⁊ duobꝰ cęcis Creditis inqͥt qꝛ hoc poſſum face̓ vobis. rn̄derunt. vtiqꝫ dn̄e. Tunc tetigit oculos eorum dicēs Scd̓m fidem veſtram fiat vobis. Sed de his hec hactenus. iam ad longanimitatem tranſeamus. Ca. xv. ¶ De longanimitate. Onganimitas ꝟtus eſt ad patiētię ſubſidiū adinuēta. eius namqꝫ eſt longinqua ac magno tꝑis interſtitio remota bona cōſtanter aggredi ⁊ inter expectandum nullis iniurijs frāgi. nullis difficul tatibꝰ abſterreri. nullis ꝑturbatiōibꝰ in fugam verti Lōganimitas igit̉ patiētię baculus eſt Cuiꝰ adminiculo diutiꝰ ſubſiſtere ⁊ ꝑ luculentā hāc ad lubricā vitam ſine lapſu ⁊ caſu poſſit incedere. Spem qͦꝫ adiuuat ꝟtus iſta Nam bonum qd̓ ſperat̉ etiam ſi in immēſum differat̉. ſuadet ex pectādum Floruit āt iſta ꝟtus in ꝓphetis maxime ⁊ patriarchis. qui vē turum chriſtum a lōge videntes ⁊ in fine ſęculoꝝ naſcituꝝ fortiter ac lō ganimiter expectabāt. ⁊ ideo dicti ſunt lōganimes in ſpe. hinc illa vox Ie laię ꝓphete Utinā diſrumperes cœlos ⁊ deſcenderes. ⁊ illū. mitte quem miſſurus es ⁊ iſtę qͥdem voces ſunt ſpei. Audi iam lōganimitatē. Expe cta inqͥt Dauid dominū viriliter age Confortet̉ cor tuū. ⁊ ſuſtine dn̄m Eſt ⁊ illa apud Ieſaiam lōganimitatis vox. expectabo dn̄m qui abſcon dit faciē ſuā a domo Iacob ⁊ p̄ſtolabor eum. ⁊ alibi. Si moram feceris expecta eum. Hec igitur ꝟtus propter expectandi difficultatem inuēta
