ſilium ergo inter ſe inierunt: vt ad requirendos martyresBonifacius mitteretur: ſi quo modo illis ſeruiēs ſaluarimereretur: nec maius poſſe donuꝫ a xp̄o recipere cogitabat: qͣꝫ ꝙ illius nominis cōfeſſione: ⁊ ſanguinis ꝓprij effuſione peccata ſua lauaret: hac humilitate ⁊ hoc dei timore martyrum loca vbi cruciabantur queſiuit: ⁊ lōgo itinere tarſum ciuitatē cilitie perueniens: vbi chriſti martyresdiuerſis torquebantur ſupplicijs: ad illorū ꝓcidēs pedesillos deoſculabatur ⁊ vulnera: ac clamans dixit: Certatemartyres chriſti: calcate diabolū: modicū ꝑſeuerate: paruus quidem labor: ſed multa requies: ineffabiliſqꝫ poſtmoduꝫ leticia. Iſta em̄ tormenta que ꝓ diuinitatis amore patimini: tꝑalia ſūt: ⁊ quaſi in momēto trāſeūtia: poſtbreuiſſima tēporis ſpacia ad perpetue felicitatis gaudiavos tranſmittēt. Dic frater queſo: vnde verba hec melliflua publicano bonifacio? Quis illa ſibi docuit: niſi timordn̄i ⁊ peccatorū ſuorū conſciētia: ac debilitatis ſue cognitio: humiliatioqꝫ ad dn̄m: que aſpiciens dn̄s ſpiramē dedit illi patientie vt ⁊ martyriū morte etiā ſua ſubire poſſet? Unde quid maius in iuſtorū laudibus ſcriptū eſt: ꝙͣIudith.ꝙ timebant dn̄m? Scribitur nāqꝫ de Iudith ꝙ erat viduain omnibꝰ famoſiſſima: qm̄ timebat deū valde. Ideo aitSalomon in prouerbijs: Mulier timens deū ipſa laudaTohlasbitur. Et de Tobia ꝙ timorē dn̄i ſuper omnia docebat filium: dicebat em̄ multa bona habemus ſi timuerimꝰ deū.Ioſaphat.Et Ioſaphat ſimiliter cū conſtituiſſet iudices in cunctisciuitatibus Iuda precipiens eis inter alia: ſit timor domini vobiſcū: ⁊ cū diligētia cuncta facite. Nonne int̓ ceteraIob.quibus Iob iuſtus ſingulariter cōmēdatur: eſt timor domini? Unde ⁊ ipſe dixit: ſemper quaſi tumentes fluctꝰClnton.ſuꝑ me timui dn̄m. Et in laudē Simeōis iuſti ſcribit Lucas ꝙ erat ⁊ timoratus ſpectans cōſolationem in iſrael.Ideo in actibus apoſtolorum laudantur illi qui ſepelierunt Stephanum lapidatum a iudeis quoniam erāt viritimorati. Et poſt conuerſionē Pauli in eodē libro ad il