poſtmodum omnia que ad ſunt tanquā non adſint conſide­rare tercio vero loco munda cordis actiue ſuꝑna et terrena cōſpicere per amorem primū in ſeculo bene gerunt̉ honeſta poſtmodum etiam honeſta ſeculi deſpiciuntur. Ad extremū vero dei intima aſpiciuntur. Deus pater caritas eſt/ deus fi­lius dilectio eſt. ſpirituſſanctus amor patris eſt. et filij eſt hec caritas hec dilectio. vel caritas aliquid ſimile requirit in nobis ſi caritatem qua velut quadam affinitate conſan­guinitatis ei ſociemur ꝯiungamur. Amor enim dignitatis reuerentiam neſcit. amat per ſemetipſum fiduciali­ter accedit ad deum familiariter loquitur ei nichil timens/ nichil heſitans perdit viuit qui deum non diligit/ oculos tuos ſemper ad deum/ quem diligit/ queꝫ deſiderat/ in quo meditatur/ in quo delectatur/ in quo paſcitur/ et impingua­tur. iſte talis ſic deuotus ita cantat/ ita legit et in omnibus operibus ſuis ſic eſt prouidus et circumſpectus quaſi deus adſit p̄ſens ante oculos eius ſicut reuera eſt. Ita orat qua ſi ſit aſſumptus et preſentatus ante faciem maieſtatis in ex celſo throno vbi milia milium miniſtrant ei et decies cente­na milia adſiſtunt ei. Animam quam viſitat amor expergefa cit/ dormientem mouet emollit eum/ et vulnerat cor eius tenebroſa illuminat. clauſa reſerat. frigida inflammat/ menteꝫ aſperam et iraſcibilem ac impacientem mitigat/ vicia fugat Carnales affectus comprimit. Mores emendat. Reformat ſpiritum/ et renouat lubrice etatis motus/ actuſqꝫ leues co­hercet. Hec omnia facit amor quando preſens eſt. Cum ve­ro abſceſſerit ita incipit anima iacere languida ac ſi cacabo bulienti igneꝫ ſubtraxeris. Magna res eſt amor quo anima per ſemetipſam fiducialiter accedit ad deum deo conſtan­ter inheret et deum familiariter per cunctatur/ conſultatqꝫ de omni re anima que amat. nichil poteſt aliud cogitare nilqꝫ loqui. Cetera contempnit. omnia faſtidit. quidquid meditatur. quidquid loquitur. amorem ſapit. amorem