in virtute tua ⁊ regna in me. quia tu es ipſe rex meus etdeus meus. ¶ Capitu. cclxix.Oſt hoc querit̉ de illo qd̓ ſequit̉ Quō fiet iſtud.Et videt̉ ꝙ pocius dixerit dubitādo. AnnūciatōYſaac fuit figura iſtius ānūciatōnis Sꝫ ſi ibi ſara riſit ⁊ dubitauit ergo vid̓r ꝙ ſimiliter debet eſſe infigurato Itē Abrahā dixit Vtinam yſmahel viuat corā te. ergo vid̓r ſimiliter dubitaſſe Itē Zacharias dubitauit. lu.j. que ānūciatō eciā figura iſtius fuit. ergo in iſta ānūtiacione debet eſſe dubitatō Sed ꝯtra ī gloſa ſuꝑ. lucā Cū ſarariſerit de ꝓmiſſione dei ⁊ maria dixerit Quo fiet iſtud qͦ niam viꝝ non cognoſco Cur non fuerūt mute facte ſic̄ zacharias Reſpondet̉ qꝛ ſara ⁊ maria non dubitabāt faciēdumqd̓ promittit̉. ſꝫmodū requirūt Itē alia gloſa legerat virginem pariturā et non dubitabat Sciebat em̄ qd̓ implerioportebat qd̓ ab angelo audierat ⁊ quo ordine impleri debeat requirit Itē Bern̄. Nō dubitabat de facto. ſꝫ modūet ordinem requirit Non em̄ querit an fiet iſtud ſꝫ quō qͣſidiceret Cum ſciat dn̄s meus teſtis ꝯſciencie mee votū eſſeancille ſue non ꝯgnoſcere viꝝ qua lege quo ordine placebit ei ut fiet iſtud Si oportuerit me frangere votū vt pariā talē filiū a gaudio de filio. et doleo de ꝓpoſito. Fiat tn̄voluntas eius Si vero ꝯcipiā v̓go. v̓go periā qd̓ vtiqꝫ ſiplacuerit ei impoſſibile non erit Tūc ſcio vere qd̓ reſpexithumilitatē ancille ſue Ex hijs vid̓r ꝙ non dubitauit de facto ſꝫ de mō Sꝫ contra vid̓r ꝙ per illud quō non ſolū querat̉ qn̄ dubitat̉ de mō ſꝫ qn̄ dubitat̉ de facto Ioh̓. iij. quomō poteſt homo naſci cum ſit ſenex vbi tm̄ dubitat̉ de ipſofacto ⁊ non tātū de modo Item ſignum qd̓ angelꝰ dat adiſtam queſtionem non certificat de mō ſꝫ de facto quaſi dicat Si elizabeth poteſt ꝯcipere ergo et tu Item modusvid̓r ſatis expreſſus Cum dicit ꝯcipies in vtero qꝛ ſi ꝯcipit in vtero ergo ꝯcipit v̓go Nupta enim ꝯcipit in vteꝝnō in vtero Item non erit impoſſibile apud deū ōne verbū
