Liber Primus loquor quibꝰ quattuor hęc diuitię. potētia. honor voluptas. prę ce­teris oībꝰ mortales mirātur affatim ſuppetebāt Iuliꝰ Cęſar omitto qͦt curis qͦt laboribꝰ. qͦt ꝑiculis diſpēdijs ꝑuenit ad regnū. id em̄ impoſſi bile relatū eſt. nec plenis velis imꝑio nauigabat. ecce ꝯiuratiōis peſtas exoritur. qua ſic opp̄ſſus ē. vt tribꝰ vigīti plagis ꝯfoſſus obie­rit C. Caligula poſtqͣꝫ trienio decē mēſibꝰ imꝑitauit trucidatur a ſuis claudius āno īperij. xiiij. venenat̉ Nero Iuuenis ad hoc in ętatis flo­re ꝯſtitutꝰ ardēte Roma Troie aloſim decātarat. ſe ip̄m ſuo pugione ꝯfodit Galba ſenex īperij mēſe ſeptīo in vrbe ad lacū curij trucidat̉ eiꝰ caput. qd̓ toti orbi legē dixerat a Gregario milite āputatuꝫ ad calones lixas ē ꝓiectū O tho nonageſimo qͥnto īperij die ſeip̄m pugiōe ꝯfodit Uitellius ſumma ignomīa ex ędibꝰ tractatꝰ luto ſtercore ꝯſperſus mucrone gladij mēto ſuppoſito ne prę pudore faciē inclinaret ad ſcalas geōnias ductꝰ minutatim excarnificat̉ Domitianꝰ exoptīo prē peſſimꝰ filius chriſtianoꝝ ꝑſecutor ſeuiſſimꝰ anno īperij ſui decimoquito necat̉ a ſuis tāto infelicior. quāto eiꝰ potētia diuturnior. ꝓlōgatio em̄ tam ſę­ tyrānidis quid fuit aliud qͣꝫ coaceruatio diuinę indignatōis Anto­nimus ꝯmodꝰ oībꝰ(vt aiūt) incōmodꝰ duodecīo īperij āno ſtrāgulatur Helius illiberalis eſſet ſordibꝰ īperij mēſe ſexto palā occiditur An­tonius Caracalla ſeptīo īperij ſui āno dum leuādę veſicę grā deſcēdiſſe ex equo a ꝑthis oppͥmitur Heliogabalꝰ flagicioſiſſimꝰ quarto īperij ano tumultū militū enecatur Deciꝰ chriſtianoꝝ inimicꝰ īperij āno ſcd̓o a barbaris ē occiſus cadauere eiꝰ nuſqͣꝫ reperto Ualerianꝰ qui gallie regnauit captꝰ a pacoro ꝑthoꝝ rege occiſus ſtatim ſꝫ ad diuturna morte reſeruatꝰ. erat em̄ ei equū aſcēdēti ſcabellū pedū: qd̓ aliter d̓r ſuꝑ pedaneū ſꝫ quid ꝑgo tyrānoꝝ cędes recēſere. verſu illo ſatyrico ꝯcluden Ad geneꝝ cereris ſine cęde ſanguine pauci: deſcendūt reges. ſicca morte Cyrāni Hic citari poſſet Antimachus poeta gręcꝰ. qui dolo­rem ſuū quē ē morte chariſſimę ꝯiugis Lyſidices ꝯceꝑat emolire vellꝫ elegiā ſcripſit in qua calamitates oēs heroū altiꝰ repetēs nūerauit. ſꝫ ad pn̄s iſta ſufficiāt. hęc āt dicta ſunt vt memīeri breue īterciſum eſſe qd̓ in hac vita nos allicit. longū penne omne qd̓ cruciat. vt poeta inquit nulla ē ſyncera voluptas. dulcedini ſꝑ amaritudo ꝑmixta ē qd̓ Homeus poeta clariſſimꝰ innuit d̓t In limine Iouis duo dolia po ſita Unū mellis. alteꝝ fellis plenū ſingulis aīabꝰ ē Cœlo in corꝑa de­cendētibus ex vtroqꝫ dolio portionē dari. Teſtimonia ex ſacra ſcriptura idem Ca. xxj. probantia.