Liber Secūdus lia. Leonū feritas inter ſe dimicat. ſerpentiū morſus petit ſerpen tes nec maris quidē beluę ac piſces niſi in diuerſa gn̄a ſęuiūt. At Her­cule hoī plura ex hoīe ſunt mala. ſic Plinius Qd̓ ē rep̄henſibilis autor ex multa autoꝝ ma xie gētiliū citatōe. cur nūdꝰ naſcat̉ Ca. xxxiij. Ed nec putes me ꝯfugiā ad gentilis hoīs autoritatē redar­guendū. ait em̄ noſter Auguſtinus. Philoſophi ſi fidei nrē con ſentanea dixerunt. ſolum formidanda non ſunt veꝝ etiā ab eis tanqͣꝫ ab ī iuſtis poſſeſſoribꝰ in vſum nr̄m̄ ꝯuertēda. ſꝫ neqꝫ vicio det̉ in hūc libellū nr̄m aliena ꝯgeſſerimꝰ. nam appetitus ꝯtumaciam reſtin gue̓ noſtꝝ ē inſtitutū. id ſeu noſtris ſeu remedijs fiat alienis. qͥd ad ęgro tuum: De Chryſippo cuiꝰ tm̄ fuit ī dialectica nomē aiūt teſtimoniorū nube vteret̉. quibuſdā ſuis opuſculis totā Euripidis Medeā inſeruit Apollodorus Atheniēſis de eo dixit. ſi qͥs tollat de Chryſippi libris aliena ſunt. charta vacua relinqͣt̉ Plinianę ſnīę cauſtica vis inē. qua qꝛ p̄t luxuriantē appetitū repͥme̓. tanqꝫ pharmacū opportunū fomētū ſalutare porrigimꝰ. ad id tn̄ qd̓ d̓r hoīem naſci nudū Ariſtoteles de gn̄a tiōe aīaliū libro ſcd̓o rn̄dit dicēs nudo maxīe oīm ītecto corꝑe naſ cit̉. qm̄ minimum in eo eſt terreni incrementi cauſa facit vt vngues qͣꝫ minimos pro portione ſortiatur. Cur deus floccipendat corpus rationes naturales Capitulum. xxxiiij. Ecitatis tot morboꝝ ac incōmodoꝝ gnibꝰ qͥbꝰ humanū corpꝰ af ficit̉. remane̓ potuit ī corde tuo qͥdā noxię cogitatōis aculeus caſti gate ꝯſcīę ꝑmoleſtꝰ. videri em̄ p̄t deū nr̄i vel nullā. vel certe ꝑuā rōnem habuiſſe. qͥs tot calamitatibꝰ ęrūnis expoſuit ſic nomē pris illū in pͥmis honoraꝰ amittet ſi paternā curā pietatē vl̓ amiſiſſe vl̓ hr̄e babit̉ vt igit̉ excludat̉ hꝰ cogitatōis īportūitas vicina p̄cipitio p̄ter ro­nes an̄dictas ad ꝯſiderādū reꝝ natura ꝯuertamur. manifeſte ꝯſtet deo corpoꝝ nrōꝝ maiorē curā eſſe debuiſſe. qd̓ ſi altiꝰ repetemꝰ audire pigeat. erit rei natural̓ ī iucūda narratio Ph̓i oēs in corpꝰ ſpm̄ ſubſtantiā ꝑtiunt̉ Corpꝰ vocāt qd̓ videri. qd̓ tāgi. qd̓ audiri. alijs ſenſi bꝰ ꝑcipi p̄t. ſpm̄ ꝟo qd̓ qͣſi īane ſub ſenſū veīt ſūt tn̄ corꝑa q̄dā natu adeo tenuis exilis vt videant̉ appellēt̉ ſpūs. vt vapores terreſtres ex qͥbꝰ ſi ībibito calore ſolis eleuāt̉ fit vēti tortrua comete. ſtellę cadētes ſi ꝟo ītra terrę viſcera obturatis ſpiramētis occludant̉. terremotꝰ exur­gūt. fontes calefiūt. ex aqua reſoluūtur. ex qͥbꝰ nubes pluuię grādīes