¶ Liber Secūduset id genus alia ꝓcreant̉. Item qͥ magię naturali dant operā. ſolēt ſpūsvocare ꝑtes ſubtiliores ex corꝑibꝰ mixtis puta ex vino ⁊ huiōi alijs ꝟtute ignis ⁊ caloris emunctas. quin ⁊ in corꝑibꝰ humaīs puriores ſanguinis ꝑtes. qui ꝑ arterias ad vegetāda mēbra ꝑlabunt̉. ſpūs vocant̉ a medicis ⁊ eos trifariam diuiſerūt. in naturales qͥ in epate. ī vitales qͥ in corde. ⁊ in aīales qͥ in cerebro generant̉. his omībꝰ qͣꝫqꝫ ſint corꝑa. tamē ſpiritus nomē eſt indituꝫ. ꝙ ſingulari pͥuilegio ſubtilitatis ⁊ actiuitatis excellāt. ſpūs tamē. ſi more ſtoicoꝝ vim vocabuloꝝ īſpicimꝰ. halitum ẜcatet ad vetum extendit̉. iuxta illud pſalmi. ignis grādo nix glacies ſpūs ꝓcellarum. ſumit̉ ⁊ ꝓ anima. iuxta illud Spūs ⁊ animę iuſtoꝝ. ⁊ itē anima ꝓ halitu Pliniꝰ em̄ in libro naturalis hiſtorię d̓t. aīę hoc eſt halitꝰLeonis. ineſſe virus graue ⁊ vrſi peſtilēs. ſꝫ iam a corporeis ad ī corꝑeatrāſeamꝰ aīam vegetabiliū quę nutriēdi. creſcēdi ⁊ generādi principiuꝫeſt Item anima brutoꝝ q̄ p̄dcis ſentiēdi ⁊ mouēdi vim ſuꝑaddit: nec nōet anima rōnalis. in qua p̄dicta duo aīę genera ſicut trigonuꝫ ⁊ tetragonum in pētagono ꝯtinent̉. ſpūs ſunt. ⁊ p̄ſertim anima rōnalis Sunt etin aere ſpūs qͥdam. iuxta Pauli apl̓i traditōem nō eſt inqͥt nobis colluctatio aduerſus carnem ⁊ ſanguine. ſed aduerſus pͥncipes ⁊ ptātes tenebraꝝ harum. tenebras autem vocat caliginoſum hūc aerem. qui circūfuſus. ꝯtiguus mari ꝑ vicinitatē ⁊ ꝯfuſionem in aquarū naturam degenerat vel magis ꝑ tenebras mediam acris Regionē intelligit vbi regnūeſt ventoꝝ. vbi nubes ⁊ grandines. ⁊ multa terraꝝ incōmoda generat illam em̄ lumīe carere ⁊ ſꝑ tenebroſam eſſe phyſica rōne ꝓbatum eſt. namſi vt aiūt. ⁊ experimētum indicat. reflectio radioꝝ a ſolidi corporis plana ſuꝑficie reꝑcuſſoꝝ caloris ⁊ lumīs eſt cauſa. nullū erit in ea ꝑte lumēque tm̄ a terre ⁊ maris verberatu ſeiuncta eſt. ſed iam ꝓpoſito accōmodetur oratio In omni fere corꝑe vel vere ſpūs eſt. vel quoddā aliud qd̓ propter nature vicinitatē ſpūs d̓r. ⁊ id qͥdem eſt in omni re melius. vbiqꝫ p̄ſtātius Quicqͥd em̄ eſt in re p̄ter ſpum. ſpūs ꝯꝑatione fex eſt. purgamētum eſt Interroga empericos. cum aqua ardens ꝑ ignem educta eſt. qͥdex vino reſtet niſi inſulſus liquor. ⁊ quaſi quoddā corpꝰ emortuū Quidpluribꝰ opus eſt. Quicqͥd ꝑ corpoream naturam fieri d̓r. opꝰ eſt ſpūs latētis intrinſecus ab eo tanqͣꝫ a fonte omnis oꝑatio deriuat̉. a corꝑe ꝟo vtab inſtrumēto. ꝓpte̓a recte ab Ariſtotele dictū eſt aīam oꝑationum vitalium eſſe pͥncipiū. quid mirum igit̉ ſi naturę opifex deus qͥ corꝑa ſpiritibus animauit. qͥ figmētum noſtꝝ cognoſcit. qͥ ſcit corpus nrūm eſſe puluerem. qui omnē nrām vim aīę inſculpſit. corpus paruipēdat: admirantur pueri pomi amęnitatē. q̄ eſt in cortice tu ꝟo ꝓiecto cortice qd̓ ſub eoſeruas: in frumēti ſpicis ꝯtemplamur ſagacitate nature mirabilē. gra