Seite
De tribus abrenunciationibus tre ad hieruſalem quę verum patrem deum contempſerat dicitur. pater tuus amorreꝰ. ⁊ mater tua cethea. Et in euā­gelio. Uos ex patre diabolo eſtis. et de­ſideria patris veſtri vultis facere. Queꝫ cū dimiſerimus de viſibilibus ad inuiſi bilia tranſmigrantes. cuꝫ apoſtolo dice­re poterimus. Scimꝰ autē qm̄ ſi terreſtrꝭ domus noſtra huius habitationis diſ­ſoluatur. ꝙ habitationem habeamus a deo. domū non manufactā eternaꝫ in celis. Et illud qd̓ paulo ante cōmemora uimus. Noſtra aūt cōuerſatio in celis ē Unde et ſaluatorē expectamus dn̄m ie ſum chriſtū. qui reformabit corpus hūi litatis noſtre conforme corpori claritatꝭ ſuę. Et illud beati Dauid. qꝛ īcola ego ſum in terra et peregrinus. ſicut oēs pa­tres mei. vt ẜm dn̄i vocē tales efficiamur quales illi de quibus hec dn̄s ad patreꝫ in euangelio loquebatur. De mūdo hoc nō ſunt. ſicut ⁊ ego nō ſum de hoc mun do. Et rurſum ad ip̄os apoſtolos. Si d̓ hoc mūdo eſſetis: mūdus qd̓ ſuū eſt vti­qꝫ diligeret. ſed quia de hoc mūdo non eſtis ſed ego elegi vos de hoc mundo. ꝓ­pterea odit vos mūdus. Huius ergo re­nūciationis tercie veraꝫ perfectionē tūc merebimur obtinere. quādo mēs noſtra nullo carnee pinguedinis hebetata con tagio. ſed peritiſſimis elimationibus ex polita ab omni affectu et qualitate terre na per indeſinentē diuinorum meditati­onem. ſpiritaleſqꝫ theorias. ad illa quę ī uiſibilia ſunt eo vſqꝫ tranſierit. vt circū datā ſe fragilitate carnis ac ſitu corꝑis ſuꝑnis et ī corꝑeis intenta non ſentiat. atqꝫ in huiuſmodi rapiatur exceſſus vt nō ſolū nullas voces auditu corꝑali re­cipiat. nec intuendis pretereuntiū homi­nū imaginibus occupetur. ſed ne aſtan­tes quidem arborū moles. et ingētes ma terias ſubiectas oculis carnis aſpiciat. Cuius rei fidem atqꝫ virtutē nemo niſi is capiet ſolus qui hec quę dicūtur expe­riētia magiſtra percepit. cuius videlicet ita dn̄s oculos cordis de vniuerſis pre­ſentibus auocarit vtea nō tanqͣꝫ tranſi tura ſed iā quaſi nō exiſtentia reputans ⁊ velut inanē fumū in nihilū reſoluta cō ſpiciat. ambulanſqꝫ vt enoch ⁊ ip̄e cuꝫ deo. ac de hūana ꝯuerſatiōe moribuſqꝫ trāſlatus. nullatenus poſſit a quoqͣꝫ in vanitate preſentiuꝫ reperiri. Qd̓ in illo etiā corporaliter factum. lectio geneſeos ita cōmemorat. Ambulauitqꝫ enoch cū deo et nō inueniebatur. qꝛ tranſtulit eū deus. Apoſtolus quoqꝫ ita cōmemorat Fide enoch tranſlatus ē vt nō videret mortē. et nō inueniebāt̉ quia tranſtulit illum deus. De qua morte dn̄s in euan­gelio. Qui viuit inquit ⁊ credit in me n̄ morietur in eternū. Quapropter feſtina re debemus ſi perfectionē verā deſidera mus attingere vt quēadmodū corꝑe pa­rentes patriā diuitias mundi. volunta tesqꝫ deſpeximꝰ. ita etiā corde hec om̄ia relīquētes nll̓a rurſus ad ea q̄ dimiſimꝰ cōcupiſcentia reuertamur. ne ſicut de il­lis ſcriptura cōmemorat. qͥ educti ꝑ mo­yſen cū minime rediſſe corpore videātur corde tamē reuerſi dicūtur ī egyptū. re­licto ſcꝫ deo. qui eos eduxerat cuꝫ tanta ꝟtute ſignorum. idola egipti quę cōtem pſerāt venerantes. ſic̄ ſcriptura cōmē rat. Et reuerſi ſunt cordibus ſuis in egy­ptū. dicētes ad aaron. Fac nobis deos qui precedant nos. cum illis etiam pari ter condemnemur. qui in heremo cōmo­rantes. poſt eſcā mannę celeſtis deſide­rauer̄t vicioꝝ fetidos. ac ſordide vilitatꝭ cibos. noſqꝫ cum eis ſimiliter ꝓclamare videamur. Bene nobis erat in egypto. vbi ſedebamus ſuper ollas carniū et co­medebamus cepas ⁊ allia. et cucumeres et pepones. Quę figura licet in illo pre­ceſſerit ppl̓o. tamē nūc quoqꝫ eam quoti­die in noſtro ordine ac profeſſione vide­mus impleri. Omnis enī quicunqꝫ poſt renūciationē mūdi huius ad antiqua re uertitur ſtudia. et ad priſtina deſideria reuocatur. hec eadem cum illis opere ac virtute ꝓclamat dicēs. Bene mihi erat in egypto. Quorum vereor ne tanta in­