LiberPrimusme. Sacerdotes mei etſenes mei in vrbe conſumpti ſunt quia queſierunt cibum ſibi vt refocillarent animam ſuamPrimū ergo Coph querenduꝫ quidinterp̄tatur: coph quidē vocatio dicitur. Unde cōtinuo quaſi adludēs adlitterā. vocaui inquit amicos meos ⁊ipſi decepere me: egyptios volens ſignificare. quoꝝ ſemper iudei vſi ſuntamicicijs. Sed in tēpore prime captiuitatis aūt vltime ſub romanis ipſidecepere illos: quādo vocantes eosin quibꝰ. teſte Eſaia maxime confidebant. nullum p̄buere auxiliū. Hoc etrapſacen in eodē ꝓphete libro clamaſſe legimus. ꝙ multa in eis fiduciamhabuerint. Sed quomodo eis deceperint vocati. Eſaias ꝓdit. Quia inquit erit terra iude egypto in die vaſtitatis eoruꝫ in formidine et pauoreomnis qui illius fuerit recordatꝰ pauebit a facie cōſilij domini exercituūqd̓ ipſe cogitauit ſuꝑ eam. Ex quo iure decepti dicunt̉: quia magis ſperarent in eis derelicto dei auxilio. Ex qͥbus nō dico ꝙ eis auxilio fuerint veꝝexinde magis offenſo deo. etiam eisformido atqꝫ pauor pro recordatōneeorum adcreuerit. Ꝙ autem ſacerdotes ⁊ ſenes in vrbe cōſumpti planguntur: nulli dubiū quin ſub babilonis ⁊ſb̓ romanis id accidiſſe. ¶ Iuxta anagogen ꝟo vocat ſepe amicos eiꝰ: eosvidelicet qͦs in fide ſocios habere putar. Ipſi ꝟo decipiunt eam corruptifide intus: quia latent: certe aut foriſdum ex nobis exierunt. econtra quiapugnāt. Hec nō ⁊ mali chriſtiani qͥlibet ſublimiores. p̄fecture in faſtibuscōſtituti. quoꝝ ſepe vtitur eccl̓ia amicicijs. interdū eam decipiunt qͥbuſtibet prauitatis ſue ingenijs. vel in lec.broſe. vite exemplis: non ꝙ amici ſinthij: ſed iuxta antifraſin eo ꝙ ſint quaſi ſocij menſe: ſcelerati fide. et operibus. eccleſie deceptores. Et qd̓ peiuseſt tunc tales contra nos crudelius ſeuiunt. cum ſacerdotes et ſenes quosgreci gerontas vocāt. in nobis fameverbi dei cōſumpti laborant. Preſertim quia ſectantes carnalis vite lucra: magis querūt cibum quo miſerārefocillent vitam. vti iam ſupra expoſuimꝰ. quā epulas illas celeſtes de ferculo ſalomonis. dex prandio qd̓ paratum ī euāgelio p̄dicatur. ſapiētieqꝫcōuiuio. Ad qd̓ omniū vocatio Coph̓littera deſignatur: que vt diximꝰ vocatio interpretatur. vocat autē ⁊ animamoraliter amicos ſuos. dulces videlicet ſuaueſqꝫ carnis ſue affectus: ſedipſi quoꝝ dum fruit̉ amicicijs moeam decipiūt. Et quia regale ſacerdotium eſſe debuit: voluptatibꝰ ⁊ deſiderijs in lecta. quaſi pro cibo ad refocillandas carnis ſue cōcupiſcentias laborat. Quibꝰ conſumpta: dignitateſacerdotij. ⁊ maturitatē conſilij. ꝑ indigentiā ſapientie ⁊ inopiā virtutumperdit. A egyptijs vane quidē auxiliobitur: quia mundus tranſit ⁊ omniscōcupiſcentia eius. Eſt autē baculusharundineus atqꝫ cōfractus: idcircopotius ſuper ſe innitentes lacerat. amanus p̄ferat: nec vnqͣꝫ ſuis amatoribus ꝑfectā ꝓſperitate ꝯferre poteſt.EIde dn̄e quomodo tribulor venter
