Secūdus Liber naculo dei. neqꝫ abſqꝫ his q̄ ſequunt̉ in eo coedificari. Quibꝰ p̄termiſſis p̄ceptis etiā obliuioni tradit dn̄s qui nunqͣꝫ obliuionē patit̉ feſtiuitates et ſabbata nr̄e quietis. Non ꝙ ſolēnitates ei nō placeāt nr̄e religionis. ſed ꝙ dei pͥus tabernaculū vl̓ tēplū ſpūſſan cti in nobis violat̉. nō eſt in quo reliqua deo vt placeāt offerunt̉. Un̄ obliuioni ea tradere cenſetur. quia non nobis profecto ad iuſticiā ſine bonis iuſtiſqꝫ oꝑbꝰ imputant̉. Immo rex ⁊ ſacerdos opprobrio tradunt̉. qui ſanctam dei eccleſiā nutrire iuxta eſaiaꝫ debuerāt. ex quo ⁊ erūt inquit reges nutricij tui. Sed quia templū ſancti. ſpūs prauis violant operibus opprobriū ſunt magis hi in eccleſia qͣꝫ decꝰ De qͥbus dauid. Et nūc reges intelli gite: erudimini qͥ iudicatis terrā. ſeruite dn̄o in timore. vel cetera q̄ ſequū tur. Unde inſinuat quia genꝰ regale ⁊ ſacerdotiū ſanctū ſumꝰ. ſi pias ⁊ ſalutares deo hoſtias offerre volumꝰ. abernaculū ſanctiſpūs ī quo digne offerant̉ etem̄ ne demoliat̉ vicijs diligentius neceſſe ē obſeruemꝰ. ¶ Mo raliter autē aīa habet tentorium ⁊ ta bernaculū in quo ſepe ſpūſſanctꝰ cum ea confabulat̉. Qd̓ mox diſſipat̉ quaſi ortus ſi ſe reſoluerit in luxū ⁊ varia oblectamēta praue delectatōis. Diſſi pantur quidē tentoriū ⁊ tabernaculū vt ortus non ille deliciarū dei. ſed qͣſi ortus ſuꝑ quē ſargon dux aſſirioꝝ p̄eſſe legit̉. Sargon qͥppe p̓nceps orto rum interp̄tat̉ voluptatibꝰ et luxurie dedictis. Deniqꝫ ⁊ achab rex iſrl̓ vineā naboth. vertere vult in ortū. Ꝙ il le iuxta leges tropologie intelligens mori maluit qͣꝫ ꝯſentire vt hereditas paterna. tantaqꝫ virtutuꝫ poſſeſſio in delicias impij regis verteretur. Sed quia miſera ⁊ infelix aīa tentoriū ſuū carnē videlicet q̄ oſſibꝰ ⁊ neruis cōpe ginatur. delicijs ⁊ luxu diſſipari exte rius cōſentit. et tabernaculū ſeipſam videlicet interiꝰ voluptatibꝰ demolir ꝙ aliud qͣꝫ vineā ⁊ hereditatē ſummꝰ patris in ortū cōcupiſcentiarū neqͥſſi mo regi trāſmutare ꝑmittit. Et ideo demū om̄s feſtiuitates eiꝰ ⁊ ſabbat. dn̄s obliuioni tradit. quia tēplū in qͣ offerri deberēt vota ⁊ ſolennia celebro ri. his demolitus eſt deliciarū lecibris ⁊ deſtructū carnis tentoriū voluptatū oblectamētis. Cuiꝰ rex ⁊ ſacer dos dant̉ in opprobriū eo ꝙ his omiſſis officijs infelix aīa regibꝰ ſe ſubdiderit impijſſimis. Uni eoꝝ qͥ azotōe deuaſtat generationi ac libidiniſerū entes. quia azotus generatōis libid nis interp̄tat̉. Alteri ꝟo qͥ florētes v neas xp̄i. in ortū cōcupiſcētiarū vult ſibi cōmutari. Et hinc eſt qd̓ ſequit̉ H A Epulit dn̄s altare ſuū maledixit ſan ctificationi ſue tradidit in manꝰ inimici muros turriū eius voce dedere in domo domini ſicut ī die ſolenni. Altare ſuū repuliſſe. ⁊ ſanctificationi ſue dn̄s maledixiſſe dicit̉. quia oīa ſa crificia legis. et altare cum vniuerſis vtenſilibꝰ in quo victime offerebant̉ ſpreuit. atqꝫ ſimul cum vrbe ⁊ populo in manibꝰ hoſtiū vna cum ꝓpugnacū lis diripienda tradidit. Hinc quoqꝫ ingreſſum tēplū vniuerſe terre ſancti
