Secūdus Liber Sed nō de illa meditabant̉ qͥ voces dabāt vbiqꝫ altiſonas ⁊ confuſas clamore plenas. Hinc quoqꝫ eſaias de ſinagoga. Expectaui ait vt faceret iudicium ⁊ ecce clamor. Qui ꝓfecto cla mor iam tūc in auribꝰ ꝓphetarū reſonaſſe creditur ¶ Tropolice ꝟo in anima repulit dn̄s altare ſuū qn̄ ara cor dis intus ꝓphanat̉ et ꝓſtituit̉. vt polluta ſit mens ⁊ ꝯſcīa eiꝰ. Nō em̄ alicubi a nob̓ acceptū deo ſacrificiū offert De quo dauid. Sacrificiuꝫ deo inqͥt ſpūs cōtribulatus. Cor cōtritū ⁊ humiliatū deus non ſꝑnit. Sed cū ara cordis ab īmundis ſpiritibꝰ intꝰ contaminat̉. Non incōueniēter vna cum ipſo ſacrificio qd̓ repellit̉ etiā ⁊ ſancti ficatio eiꝰ maledicat̉ dū maledictōnibus ſubiacere ꝓbat̉. Qd̓ quia nomen dei in ſe ſanctificari noluit maledictio nibꝰ inultat̉. ⁊ tradunt̉ muri turrium eius in manꝰ inimici. Turres ꝟo aīe ſunt fides ſpes vel cetere. Quibꝰ profecto turribꝰ aīa erecta ad celū vſqꝫ ad tingit. Sed quia iſte turres ſuos ha bent muros qͥbꝰ muniant̉ ceteraꝝ ſcꝫ virtutū oꝑa. Muri turriū eiꝰ cū dantur in manꝰ inimici qn̄ intus foriſue aīa ſuis actibꝰ diſſipat̉. Et dant voceꝫ hoſtes in domo dn̄i ſicut in die ſolenni. qn̄ vniuerſa vicioꝝ portenta intuꝑſtrepunt. eo ꝙ violato tēplo ſpūſſancti nō alij quā īmundi ſpūs in eo habitant. quo nulla niſi ſpūſſancti organa ꝟtutūqꝫ armonia reſonare debue rat. Hinc eſt qd̓ ſequitur. ETH Ogitauit dn̄s diſ ſipare murum filie ſyon. tetendit funiculū ſuū ⁊ non auertit manū ſuā a ꝑditione. Luxit antemurale ⁊ murriter diſſipatus eſt. Nimis ergo ꝓfunde cogitatōnes deſunt. ⁊ ideo inſcrutabiles. In qua deniqꝫ ꝓfunditate fuit ꝙ cogitauit dn̄e murū diſſipare filie ſyon. et ne dare cogitādi more humano libera facul tas. tetendit inqͥt funiculū ſuū. quati. nus ẜm menſurā delictoꝝ pena ꝓcederet vltionis. Non ꝙ dn̄s cogitandi habeat affectus. ſed nr̄o loquit̉ vſu quia oīa ei p̄ſentiacunt. et nulla effugiunt eiꝰ noticie. Propterea ⁊ ẜm plenitudinē impietatis eoꝝ. funiculus extenſus ē ꝑditionis. Aqua ſane ꝑditionē dr̄ ꝙ nō auerterit manū ſuā. donec eis ad mēſurā. cuncta rependerit ita vt in funiculo diſtributōis inimicus ſibi terrā eoꝝ ſorte dimiſerit. Un̄ ⁊ in ꝓphetis alibi ipſa eadēqꝫ manus quia illi nō cōuertunt̉ adhuc legitur extēta. Hoc qͥppe eſt qd̓ plangit̉ quia nō auertit manū ſuā a ꝑditione eorū vt in ſinū eos reuocaret ſue ꝓtectōnis ne ipſi tota die inter gētes aſi manꝰ moyſi extēta leproſi ⁊ īmūdi parerēt Luxit inqͥt antemurale ⁊ murꝰ ꝑiter diſſipatꝰ ē Luxiſſe aūt antemurale tropice dicit̉ eo ꝙ vidētes ſe recedentibus angelis quoꝝ ſeruabat̉ auxilio lugentes feci rit. ¶ Sed melius ad noſtrā ſyon refertur. quotiēs dn̄s ſuꝑ eā funiculuꝫ mēſure peccatoꝝ nr̄oꝝ ⁊ normam diſtrictionis iudicij extendit vt ẜm merita delictoꝝ eccleſia affligat̉. Hinc ē ꝙ frequēter muri eius defenſores videlicet ⁊ rectores diſſipant̉. cū aūt per
