Liber Secudus tibꝰ quaſi leones auidi inquā ad de­uorādū: qꝛ ſicut charitate cōpunctiqꝫ ſtupore ꝑmoti. hi ſupra ſibilaſſe di­cunt̉ dolentes. ita iſti plaudētes in ridentes qn̄ viderint vnā eaꝝ cōruiſ­ſe d̓i auxilio gr̄a deſtitutā. Un̄ ſeqͥt̉ En iſta eſt diēs quaꝫ expectauimus inueni mus: vidimus Illā em̄ diem ſemꝑ hoſtes nr̄i expe­ctant venire: liceat eis minꝰ ani vniuſcuiuſqꝫ quā totā ſimul ec cleſiā qͣſi in gladio vltionis diuine vl­ꝑditōis deuorare Sꝫ qꝛ hoc minime ꝓuenire pōt: niſi multitudine īpie­tatū noſtrarū dn̄s iuſto ſuo iudicio fieri ꝑmiſerit ſicuti ierl̓m illiꝰ feciſſe ꝓbat̉. cōtinuo ꝓph̓a plangēs ſb̓iūgit. V Ecit dn̄s queco gitauit: comple­uit ſermone ſuum queꝫ preceperat a diebus an tiquis. Deſtruxit et peꝑcit et letificauit ſuꝑ te inimicum: exaltauit cornu hoſtiuꝫ tuorum Sepius ergo ſinagoga iudeoꝝ do­minū inritans malis ſuis iam dudū iuſtam ꝓmeruiſſet penam: niſi credi toris ſui bonitas diu tolerans pie et patienter ſuſtinuiſſet ad penitentiam Sed quia cōuerti voluit poſt culpas nec ceſſare nequitia tandem ẜm me­rita ſua qꝛ vicit ſceleribꝰ dei patiētiā condignā vltionē recepit: vti olim ad moyſen dn̄s qn̄ ꝓppl̓o ab idolatri. conuerſo rogabat: reſpondit dicens Dimittā iuxta ꝟbū tuū. Uerūtamen in die vltionis viſitabo hoc pctōrū eoꝝ. in vno eodēqꝫ peccato do­minꝰ iudicare debuerit in die vlt qꝛ iudicat bis in idip̄m: ſꝫ qꝛ in ab hoc idolatrie pctō nūqͣꝫ ꝑfecte co­ſauere vel penituerūt. Idcirco vltionis hoc minus qͣꝫ in futi in eos ꝑmanſerint dn̄s viſitare Et hinc eſt qd̓ nunc ait. Fecit domi­nus cogitauit compleuit ẜmone ſuum que p̄ceperat a diebus antiqͥs Deſtruxit et pepercit qn̄ plagas in legē ac ꝓphetis frequent̉ cōmina do p̄dixerat: tandē ad iracundiā pro­uocatꝰ ſuꝑ eos īduxit. ſi hꝰ mici corporei cōtra ierl̓m illā tunc cerunt qͥd ſpiritales nequitie mini ſtri antiqͥ hoſtꝭ facturi ſt̓ erga eccl̓ia. qn̄ eam ſuis iniqͥtatibꝰ ſibi a don traditā vndiqꝫ penis doloribi circūdabūt Siqͥdē de illa dico ac­uerſus quā porte inferi preualebūt ſed de his cōruūt intus foriſue. quibus dicit ioh̓es. Ex nobis ex ſed fuere ex nobis. Exaltauit in cornu hoſtiū ſuoꝝ. Quia infirma tur eccl̓ia xp̄i: tunc cornu inimicor eiꝰ regnū videlicet vel potentia eam ampliꝰ exaltat̉ preualet. Te bilia ſunt valde plangunt̉ qn̄ anīe in poteſtate tradit̉ hoſtiū. Que lon ge in die felicitatis noluit preuidere futura que imminebant mala. idcir­ imꝑegit diē quaꝫ ſui ſemꝑ expecta bant hoſtes qn̄ dn̄s fecit compleun ſermonē ſuum iuxta qd̓ in ſacris lit­teris p̄dictū erat. Unde dn̄s in type periture ierl̓m videns animā hꝰ mun­di mal̓ circūdari fleuit dicens. Qui­ſi ꝯgnouiſces. Equidē in hac di­