Capitulo III Fo. XXXIX preſſurāqꝫ afflictiōis. Cuiꝰ itaqꝫ vox eſt me minauit qͥmultis eā diſciplīs erudit atqꝫ ꝓuehit. Uerūtamen imp̄ſentiarū in tenebras ⁊ nō in lucē qm̄ magis eam ad luctū ⁊ meſtitiā qͣꝫ ad leticiaꝫ ⁊ gaudiū vocauit. Hīc eſt qd̓ ſequitur. ALEPH Antū in me vertit ⁊ cōuertit manum ſuam tota die: Que nimirū vox eque ad caput ⁊ ad membra refert̉: qm̄ qͥ volunt pie viue re in xp̄o om̄s ꝑſecutionē patiuntur. Et iō totius corporis vox eſt tantuꝫ in me ꝟtit ⁊ ꝯuertit manū ſuā. Quia quos diſciplina fidei cōuertit: libere abire permiſit ⁊ vnumquēqꝫ ingredi vias ſuas. Eccleſiaꝫ quā iudeis aut de gentibꝰ vocauit multos diſciplina rū affligit angoribꝰ ⁊ erudit. Hinc ē qd̓ ait. Tantū in me uertit ⁊ conuertit manū ſuā. Uertit qͥdē ad caſtigan dum eccl̓iam manū ſuaꝫ: qꝛ flagellat ⁊ corripit omnē filiū quē recipit: ⁊ cōuertit clementer vt miſereat̉ eiꝰ quā paterno affectu coanguſtat multꝭ tri butatōnū p̄ſſuris. Conuertere nanqꝫ de vtroqꝫ accipit̉ qn̄ manū ad feriēdū extendit vel qn̄ ad defenſionē vel remuneratione clement̓ ammittit. Uer tit em̄ deus manū ſuā tota die tantū vt ſupra membra eiꝰ qͥ colligunt̉ in vi rum ꝑfectū ⁊ menſura plenitudinis xp̄i. vt ea excruciet emēdet ⁊ corrigat in p̄ſentiarū dum viuit̉. Et cōuertit parcendo: auxiliando: in futuro miſe reat̉. ¶ Ceteruꝫ hi nullo dei tangunt̉ verbere quibꝰ nō eſt reſpectus morti eoꝝ. In labore hoīm nō ſunt ⁊ cū ho minibꝰ nō flagellabunt̉. Ideo tenuit eos ſuꝑbia oꝑti ſunt iniquitate ⁊ im pietate ſua. ſeu cetera que ſequuntur. Qd̓ bene de templo ſalomonis dicit̉ cū edificaret̉: nō eſt auditꝰ in eo malle us ⁊ ſecuris. Quia om̄ia ſic parata ſt̓ exterius ⁊ cōpaginata ſuis ꝑcuſſioni bus vt ſingula dolata ſuis bene coaptarent̉ iunctura locis. Et hoc ē dicere vertit manū ſuā om̄ia limando: cedendo: ac feriendo. ſic ꝓducere vt poſſint in ſtructura cōuenire. Et con uertit ab his ceſſando cū iuſtificatos ſuis inſtaurat locis: ⁊ aptat manſiōibus a ſcl̓o p̄paratis. Quoꝝ itaqꝫ ſan ctoꝝ ſtructura vna eſt. vna ⁊ cōpago membroꝝ: vna vox: vnꝰ ploratꝰ. ⁊ iō xp̄i ⁊ eccl̓ie ſic coaptat̉ corpus: vt vnꝰ ſit integer xp̄s. ¶ Moralit̉ aūt ſpiritꝰ qͥ eſt in homine ſolus ſcit q̄ ſunt hoīs Et io quotiens diuino tangit̉ ſpiritu Pauꝑtatē ſuā intelligens: mox fletibus affectus gemit dicens. Ego vir vidēs pauꝑ tatem meaꝫ in virga in dignationis eius Quia cum dei verberatus flagello vt afficiat̉ in luctu: ſubito nihil in ſe remanſiſſe viriū cognoſcit. Dum nulla eſt virtutis operatio de qͣ videat̉ preſumere. Nemo igit̉ ſctōꝝ bn̄ gl̓iat̉ ſe caſtū cor habere. Ideo humilit̉ cum fletibus confitetur. Ego vir videns paupertatem meā. Quia de ſe in nul lo preſumit maxime cum virga indignationis dei intrinſecus ad correctionem caſtigat̉. Unde ait. Me minauit et adduxit in tenebras et non in lucem. Profecto quia omnis animacum recordat̉ minarū dei ⁊ terro res diſcutit iudiciorum eius ſuaqꝫ an
