Seite
Liber Quartus ex aere intra nos trahimus: cum ad­ſpirando eum ꝑcipimus vel cum re­ſpirando rurſus reddimꝰ ſed de ſpiri­tu qͥ deus verbū eſt: quē credimꝰ cor de ad iuſticiam: ore autē confitemur ad ſalutem. Alioquin flatus oris no ſtri aut ſpiritꝰ iſte aereus: nec domi­nus nec xp̄us eſt: neqꝫ capit̉ aut tenet̉ cum reddit̉: non dico pro peccatꝭ. ve­rum nec pro vllis vſibus. Neqꝫ de qͦ­libet alio accipi poteſt. niſi de eo qui in duabus ſubſtantijs vnus eſt xp̄us Ac per hoc ſpiritus oris noſtri ſcilicet verbum patris ⁊ homo xp̄us domi­nus. vnus idemqꝫ eſt deus qͥ captus eſt ꝓ peccatis omniū. Cui recte dixi­mus: in vmbra tua viuenius in gen­tibus. Propterea ⁊ noſipſi etiam cuꝫ ꝓpheta expectantes promiſſe adopti­onis gratiā infra noſmet gemimus atqꝫ dicimus ſpiritus oris noſtri cri­ſtus dominus captus eſt in peccatis noſtris. ⁊ tunc ſane hoc digne: cuꝫ ni­hil aliud in corde aut in ore geſtamꝰ ſed totum qd̓ infra interiore hominē traicimus aūt ip̄e aut ex ip̄o eſt: ⁊ qd̓ ore proferimꝰ de ipſo ⁊ ad ipſum eſt. Sic quippe interior homo viuificat paſcitur. ſicqꝫ animatus cōtinuatim renouat̉. Uiuificatus ꝟo cottidie in eo in quo eſt ⁊ qui in eo eſt enutritur atqꝫ ꝑ fidem intus foriſe xp̄s ample­ctitur ⁊ profert̉: ⁊ ſicut flatꝰ iſte aere ex eo habet qd̓ capit̉ at queꝫ reſpirat rurſus exterior homo viuificatus vt aſpiraret̉: ita ⁊ noſter homo interior Neceſſe hꝫ ꝑ fidem ſpm̄ deū intus in corde ſuſcipere ⁊ habere quatinus ab eo ⁊ ꝑ eum atqꝫ in ipſo poſſit viuere. viuendo ꝟo votis omnibꝰ ad eum re­ſpirare atqꝫ ſua queqꝫ intima in euꝫ ⁊ coram eo effundere. Qui profecto talis aꝑte poteſt dicere ſpiritꝰ oris no ſtri xp̄s dn̄s captus eſt in peccatꝭ no ſtris Captus eſt gͦ in peccatis noſtri­vt peccata a nobis expelleret. ſeqꝫ in tromittemꝰ: vt nos deus ſpiritus in tus poſſeſſos viuificaret. viuificator ꝟo ſemper poſſideret. Quatinꝰ no­a ſe in ſe: ad ſeipſum reſpirare conce­deret. Quō deniqꝫ ſpiritu intus re­creati dicamus cum propheta in vn­bra tua viuenus in gentibus quon am ipſe eſt expectatio gentiū ⁊ ſalua tor earum. Ipſe eſt ſemen Abrahe in quo benedicent̉ omnes gentes terre Cui profecto ꝓpheta bene corde dixe rat ⁊ ore confeſſus fuerat: in vmbra tua viuemus in gentibꝰ: quoniā ipſe venturus in carne erat chriſtus dom nus: quoniā gentes regem ⁊ deum ſcepture: ſub eius vmbra deinceps ſa­uate: cū ſanctis requieſcerent Et ho­eſt dicere. Sub vmbra tua viuemus in gentibꝰ: nō de p̄ſenti aut p̄terito: ī de futuro: qͣſi diceret. Quia tūc mei cū eis gētibꝰ viuemus: cum ipſe adu­nerit repromiſſus ſpiritus oris no­ſtri xp̄us dominus qui captus eſt in peccatis noſtris in quibꝰ mortui er­mus ⁊ viuificauerit mortalia corpo­ra noſtra per inhabitantem ſpirituꝫ eius in nobis: ⁊ tulerit quod aduer ſum nos eſt cirographū peccati. Un de alibi dauid. Sub vmbra alarum tuarum protege me. a facie impiorū qui me afflixerunt. Senſerat enim ardores concupiſcentiarum A eſtu vratus libidinis. ⁊ ideo ſub vmbre alarum dei ſe ꝓtegi exoptat: quatin a flamma tam dire exuſtiōis inſeſus reqͥeſcat. Hinc quoqꝫ ⁊ beate Mari­repromittitur. virtus altiſſimi obum brabit tibi. ne vllis concupiſcentiarū