Liber Quintus tentes qꝛ ſcandalizati ſunt in ligno qͣ ſi pueri dimiſit eos inanes. Un molis molebant: dū legem ad lr̄aꝫ eiſdeꝫ ſuis veſtigijs vertentes cecitatē ꝑpetua imꝑegere. Ad quā cū ſam ſon ille fortiſſimꝰ deueniſſet eum allofili molere fecere. quatinꝰ ꝑ hoc nullis ſe explicaret greſſibꝰ ſed eādem vertendo in ſuis ſemꝑ veſtigia vt iudei recollo caret erroribꝰ ¶ Porro myſtici infra eccl̓iaꝫ potentiū genera duo ſt̓. Unū eoꝝ qͥ corporalibꝰ ſunt potentes diui tiarū facultatibꝰ ⁊ potentiā obtinent tꝑaliū vanitatū. Aliud ꝟo eoꝝ qͥ ſpiritalibꝰ pollent honoribꝰ in his quip pe cupiditatū cōcupiſcentiaꝝqꝫ mali cia ꝑtinaciaqꝫ voluunt̉. Qui aūt ſpiritales fiunt potentes legis molā ver tunt dū eandē relegūt terūt repetunt ⁊ frequētant. Si que fit) vt quedā ſit ſpiritalis mola: qua molent ſimilaginem tricei grani: polentāqꝫ intellectu um ne deo poſſit ſacrificiū offerri cō ficiant. Qui ꝓfecto iuuenes ligno cō fixi etiā martires efficiunt̉ De qͦ nimi rū ligno paulus apl̓s. Abſit mihi inquit gl̓iari niſi in cruce dn̄i noſtri ih̓u xp̄i ꝑ quem mihi mundꝰ crucifixꝰ eſt ⁊ ego mundo. Quia pueri tranſpoſiti in domino mundo mortui ſt̓. ⁊ adfixi ligno dominice crucis. Sequitur Enes de portis defecere iuuenes de choro pſallentium Quia veterani ⁊ longo confecti ſenio ita in eis fame conſumpti ſunt: vt cū per portas egredi vellent ad herbas vel quelibet ad alia victualia conqui renda. in ipſis eidem portis ideſt ſe mineces inuenti quaſi mortui: ⁊ hoc ſit dicere de portis defecere. vel certe cum ab hoſtibus huc illucqꝫ diſtenti perimunt̉. merito quaſi cōſiliarij citatis ⁊ legiſdatores de portis defeciſſe. vti ⁊ iuuenes de plateis: a ſuis peterriti officijs vel capti deplorantur. ¶ Typice aūt ſenes ſunt: qui canicie ſenſuum remiſſionis gr̄a cōſequum ac in manſuetudine quietudinis or ꝑficiunt. Qui ſi deū offenderint ī portis deficiunt: que dicunt̉ eſſe iuſticie De quibꝰ dauid. Aperite mihi portaiuſticie ingreſſus in eas cōfited̓or de mino. In his gͦ deficiūt ſenes dū creſcentibꝰ ſcandalis fatigant̉ ⁊ a recto itineris curſu deſtituunt̉: vt interciſo penitendi ac lugendi tramite: q̄dam negligentia cōſternant̉. Iuuenes co rū de choro pſallentiū deficiunt: qu do decantatio ſpiritalis conquieſci¶ Sꝫ moraliter incontinens anim dei memoriā dum a ſe repellit dicere nō poteſt pſallā ſpiritu pſallā ⁊ men te. Unde debꝫ ſine ceſſatōe pia mene in conſcientia ꝓclamare: ne quando deo cantare deſiſtat. immo choro ſactorū ſꝑ laudās deū aſſiſtiEfecit inquit gau diū cordis noſtri verſus eſt in luctū chorus noſter Patet ſenſus de iudeis qꝛ deū ad ira cundiam ꝓuocauere ꝙ ceciderit om ne gaudium cordis: ⁊ diſſoluta ſum omnia eorum leticie viſcera in mere rem ⁊ triſticiam atqꝫ in diuerſas miſeriarum erumnas ſicuti a principiluctus prophetalis ꝯnumerant. Nonon a chori quos in diuerſis ſolebāt ſolennitatibus ducere: recte in luctuverſi erant: quando inter hoſtes tocruciamentorum generibus torqui
