Si phas ē ſemel itaq̄ꝫ timore dei celebrare cum eodem timore poterit eſſe ſepiꝰ celebrādi licencia Fuerūt nec ignari ſanctoꝝ patꝝ aliq̓. qͦs certa ꝯpeſcuit ne celebrarēt ineternū Sꝫ ꝑticularia hec facta qͦrūdā ueneranda. magis ſūt pia ītenciōe qͣꝫ ī exemplū trahenda Poſtremo ſū neſciꝰ diu̓ſa eſſe dona variacōes ī diu̓ſis ꝓut ſpūs ſanctꝰ uo­luerit Et alt̓ īdiſponit̉ īt̓rupcōeꝫ celebracōis. et vix ſeſe poſtmodū recolligit Alius ex eadem fre­quentacōe reddit̉ ind̓uocior. ex tl̓i familiaritate prompcior ad ꝯtēptū Quāobrem īterroget vnus. quiſqꝫ ſuā ꝯſciēciaꝫ tūc exꝑienciā prudēcioris alteriꝰ ꝯſiliū et auxiliū. id oportuniꝰ ꝯꝑit exe quat̉. Hinc dicebat Egregiꝰ doctor Auꝰ Quot tidie celebrare nec laudo nec vitupero. jp̄e tam̄ et alij ꝯſulūt ſic uiue̓ vt ſimꝰ qͦttidie digni accedere. Propoſicio quinta Vlla pollucō īchoata ꝑfct̄a in ſōpno eſt pcc̄ꝫ. Pt̄ꝫ ex famoſa Aug̓ r̓gl̓a pcc̄ꝫ ē a d̓o uolūta̓iū ſi eēt uolūtaᵐ eēt pec catū ītl̓ligit̉ actuali Rurſꝰ iſta ē exp̄ſſa d̓t̓mi nacō eiuſdem. pͥmo de ciui. dei loqn̄tiˢ de violēta cor rupcōe v̓gīs a̓cꝰ. qnͣto īq̓t mag̓ abſqꝫ culpa ē ī cor pore ꝯſēciētis ſic abſqꝫ culpa ē ī corꝑe dormiētis Dicētes oppōitū ſolū ꝯͣdic̄ theoloice. ſꝫ ec̄ philo­ſophice d̓t̓minacōi hn̄t reſpōd̓āt. ſi fiat eis a̓­gum̄tū furioſis īfātibꝰ et alijs utētibꝰ raciōe.