![]()
Regule adognoſcendū differēciaꝫ īter pct̄ꝫ mortale ⁊ vēiale hemrici d̓ haſſia doctoris famoſiſſim Dognoſcndū dn̄aꝫ int̓ peccatū mortl̓e ⁊ veniale ponūt̉ regl̓e ſeqn̄tes. ¶ Prima qn amor et affectio ad creat̉aꝫ tam ad ſe quā ad aliā tm̄ creſcit. vl̓ ē tam mangnꝰ ꝙ in eo ꝯſtituit̉ vltimus finis. id eſt ꝙ aliquis nec habitū nec actu ordinat illam creat̉aꝫ nec eius dilectioneꝫ aūt eciam ſe ip̄m in deum. ſed vellet cum tanta creat̉a ꝯtentari ⁊ nō curare deum offendere. nec p̄cepta eius tranſgredi ꝓpter illam creaturam qꝛ ibi eſt aliqualis ꝯtemptus dei. lꝫ nō formalis vl̓ cū alias. tantum eſt fruicio creature ⁊ p̄ponitur creatura deo. vl̓ cum aliquis vellet cum creatura hic ſemꝑ manere. noncurando d̓ beatitudinē ⁊ hoc eſt mortale Quando aūt aliquis plus diligit creaturā ꝙ deberet. ſꝫ tamen ꝓpter hoc nollet deū offendere. a̓ eius amiciciaꝫ perdere nec trāſgredi eiꝰ p̄ceptum. nec ꝓpt̓ eā deu d̓ſerere nec eo carere tūc n̄ oportꝫ ꝙ ſit mortl̓e. ¶ Secunda regula ē ⁊ ꝯcordat ſatiˢ cū ṗma qn̄ aliq̓d ꝯmittit̉ notabilit̓ ꝯͣ dilectiōꝫ d̓i ul̓ ꝓxi tūc ē mortl̓e. qn̄ no. tūc ē veniale. qn̄ at̄ aliq̓d ē ꝯͣ dilectiōꝫ dei pt̄ ex hoc attendi ꝙ repugnat caritati ⁊ amicicie quā ad deū debemꝰ hr̄e ſuꝑ omnia Qn̄ v̓o ſit ꝯtra dilectiōꝫ ꝓxī pt̄ attendi penes illa p̄cepta leg̓ nat̉e. ſcꝫ qd̓ tibi nō uis fie̓i alt̓i ne fec̓is 