Alioquin ſuperbimꝰ Alioquin maledictionē īcurri mus qui ponimus fiduciam in hominem carnem brachium noſtrum Alioquin ſemꝑ inp̄ceps immus agnoſcimusqꝫ omnes iuſticie noſtre vt pannꝰ mēſtruate aut veluti leproſi faſcie ſuꝑ q̓bꝰ ſtillamꝰ quottidie ſaniē pctōrum Qua fronte igitur qua ve audacia infectōem hanc ad placandū deum audebi­mus oſtendere caueamꝰ ne pociꝰ irritet̉. Plane ſic eſt ſi mille annis vacaret aliq̓s ſe diſpone̓ ad dig­nitatem celebraciōis nec per ſe attingeret Quid id circo in breui morula facere poterit mutatur ſe interrogat frequent̓ ille cuiꝰ ſuꝑiꝰ memī ſi dignꝰ eſt accedere ſi ſufficienter p̄peratus heſitat ṗmum tremiſcat reformidetqꝫ tandeꝫ ſic reſpōdeat ſibip̄i Interea quantū in me eſt nichil deo ꝓpicio decet̓o michi conſcius ſum ſuꝑ pcc̄o mortali aut peccādi ꝓpoſito pct̄a enim venialia eciā ꝯfeſſa nequaqͣꝫ . obſiſtunt Scio tamē ex aduerſo iſtus eſt doīꝰ v qui ſi velit exquirere vehemēt̓ debita mea. ſi iniq̓­tates obſeruare ſi mecū īudicio cōtendere Neqꝫ ſuſtinebo neqꝫ rn̄dere potero vnū promille quātū libet lotꝰ fue̓o ꝯtritꝰ ꝯfeſſus lacrimoſus quid iſta ſunt ue michi ſi ſine miſericordia magna valde di­iudicer. quid ſcire poſſū ſi forte me lateant uicia mea. merui q̓dē excecari uiſu meo ſpūali p̓mitus ſupͣ modū abuſꝰ ſū uidēs boᵐ iᵈ īplere ꝯtēpſi: hoc vᵐ ſcio apꝰ dn̄ mīa ē copioſa apꝰ r̓dēpcō