Ceterum fortaſſis te claudum debilem cōqͥreris memīeris qm̄ tales ad cenaꝫ regis magni inuitant̉ intrare ꝯpelluntur lubrica ſum inquies īſtabi­lis ſꝫ hic panis confirmat cor hominis Triſtis es anxia ſed vinū hoc letificat. Inquietāt t̓bant te plurima Ad here ei qui turbidos fluctꝰ ſedat qui eſt pax noſtra qui ait in mundo preſſuram in me aūt pacem habebitis ꝑegrimaris a domino ſꝫ ī for titudine cibi illius ambulabis uſqꝫ ad montem dei Quid ergo tandem formidas. Quid ex paueſcis O anima mea Quare quouſqꝫ cōt̓bas me ſpera indeo liberabit te enutriet te ꝯfirmet ſuſpira­bunda forte queris ubi eſt deus tuus In hoc ce̓te conuiuio in quo xpūs ſumit̉ recolit̉ memoria paſſi onis eius mens impletur gracia fut̉e glorie pig­nus datur Crede hec bona ſimplici fide nec curio ſe diſcuſſeris exiſtencie modū. ſufficiat tibi ē hic modo alioꝝ corporum ſuis locis ꝯmēſuratoꝝ ppropterea vane ne dicam ſtulte querūt aliqui vbi caput vbi pedes qualis ſitus qualis ad hoſtiā par­ciū coordinacō ubi xp̄s dicit̉ qͣre et quō ē quō facta eſt in eius corpus tranſſubſtanciacio panis potenti virtute diuinitatis Si non ꝯprehendis neqꝫ profecto quantulācūqꝫ rem aliā quo ad infini­tas eius hītudīes et ꝓṗetates ꝯprehendis da locū fidi ut mitū hēas ꝙͣ ſn̄ mito das nat̉e fidē da laude r̓uelacōi ī eius obſeq̓ū uolēs te captuia