cū pueris ſcꝫ ſenſibꝰ. pudiat ibi azinꝰ ꝑſcrepēt pueri feda ſint illi oīa nichil ad ſe q̄ ī monte ſtat hͦ eſtī vertice racionis ꝑtinebit. Non īꝑtinēter hͦ in locoviſiōeꝫ īſerimꝰ quaꝫ bt̄o patri celeſtino monſtraſſememorat̉ ille q̓ docet eciam hoīes ꝑ ſompnia ſcīaꝫViſum ē eidē patri ſoporāti ꝙ aulam r̓giā p̄cellentiſſimaꝫ cū azino ſuo aſcenderet ī vitatus hic azinꝰtributū ventris eciā ꝑ viam ſoluit. Exhorruit virpuriſſimꝰ ⁊ ab hominatus eſt hanc nō iniq̓tatē ſedinq̓nacōeꝫ ⁊ ꝓgredi formidās r̓gredi mouebaturqͦ aduſqꝫ benignit̉ admōitꝰ eſt uoce de trono lapſanichil ad ſui vel aule regie contaminacionem pertinere ad quod ſe non conſcio naturali neceſſariaque purgacione ſuus aſellus corpulentus et irracionalis expulerat. Plane ſit et dicam ampliusEuenit non numquam vt turbacionis pungne deordinacio et feditates īferius.i. ſenſualiter agitateſuccreſcere faciant ſuperius reatum noſtrum Sic̄vtrobiqꝫ econtra magna ſerenitas ſuperbie uētumomnia funditus euertentem repente non num quāinducit Tantūmodo exanimet ſe anima quantumpoterit. nec ob aliud contemplacionis ſtudio autquieti cuiulibet inſiſtat. niſi vt aput ſe. exalteturdeus. ac pronde magis ac magis humilietur ẜmſuam paruitatem ijmo nichilleijtatem reſiliat ⁊ reſiliens cadat et deus ſuſcipiat eam. Hec viatutaeſt regia et ſecura. Deniqꝫ finē loquēdi om̄s ꝑiter
