virtutis cottidie excreſcunt. ſtultis ni hil diu placet. tales qd̓ habēt cupiūt: qd̓ habēt faſtidiūt. ergo ſtās eſto mouearis exēplis tepi­doꝝ ad imitādū eos Et rigor ordi nis tenet̉ ab alijs: de te intro mittas. ſꝫ uideas ſine offēdiculo am bules corā ꝯfr̄ibꝫ tuis emēdādo eos plꝰ exēplis qͣꝫ verb̓ vt oīa ordīs ſūt ſana integra ſint in ꝑſona tua. Et non ſis alijs rigoroſus non repūdas acriter vel dure īcrepādo alios. quia frat̓na correctō habꝫ locū vbi ſperat̉ emēdatio. fruſtra venit ſonꝰ ad aures niſi deꝰ in corde loquat̉. qꝛ ſolꝰ deꝰ cōuertit corda filioꝝ hoīm. Fraterna autem correctio debet fie ri cum magno moderamine cum gemi tu beniuolentia ſuo loco ſuo tempo re ſemper oratōe p̄cedēte. Idcirco ſi aliqͥ ꝯpleuer̄t oīa ſūt ordīs dūmō tu bonꝰ emulator fueris diſcretꝰ iudicab̓ alioꝝ fcā. Nec moueat te ſi videris aliquos minꝰ diſcretos. alios