GIVR. SVB. IMPERIO CONSTANtini per ecc̄ias talia ꝓuenerunt. Quo moriente rurſus ad querimoniaꝫ venit dogma niceni concilij. Nam licet viuente Cōſtātino eum oēs ſuſciperent tn̄ aꝑte remiuere non audebāt. Quo moriēte pluri­mi ab eo indubitāter ſe abſtinere concilio. Erāt enī iſti qui pͥmitꝰ etiā videbant̉ ſuſpecti. precipue vero arrij ſectatores Euſebius et Theognius cuiꝰ dogma ſe firmare credebāt ſi reu̓ti athanaſiū pro­hiberēt et conſectatori ſuo egiptiace dioceſis iura ꝯtraderēt. Et illi qͥ­dem hec agebant miniſtrāte ſibi preſb̓ro quē cōſtātini tꝑibꝰ. Arriꝰ fuerat reuocatꝰ. Erat enī is preſb̓r conſtātio quoqꝫ gratꝰ eo pr̄nū ei ſeruauerat teſtamentū ita ut vſqꝫ ad pͥncipē palacijqꝫ potētes ha beret acceſſū. Euſebiꝰ aūt ī aula imꝑiali videbat̉ perſpicuꝰ ut ſuos conſectatores face̓t auguſtos ac ꝓces. Quāobrem de dogmate rurſꝰ priuatim et publice diſputatiōes crebro ꝓferebant̉ ſimul oriebant̉ iniurie inimicicie& pl̓ima ex talibꝰ ſolent ſepiꝰ prouenire. ij. Nterea athanaſius ab occidētali parte ī alexādriā ē reu̓ſꝰ: quē etiā Conſtātinꝰ viuens redire maluerat. Dicit̉ aūt qꝛ etiā teſtamēto vo­luit hoc conſcribe̓. Sꝫ quōꝫ ita deſunctꝰ ē eiꝰ maior filiꝰ conſtantinꝰ heſiarū partiū pͥnceps egit lr̄asqꝫ huiꝰ modi ad populū deſtina­uit alexandrinum. Cōſtātīꝰ ceſar ppl̓o ecc̄ie catholice alexādrie ꝯſtitu to Neqꝫ vr̄aꝫ ſct̄iſſimā mēteꝫ arbitror ignorare. ꝓpterea athanaſiū adorāde legis predicatorē ad tempꝰ gallijs fuiſſe directū quōꝫ feroci­tas crudeliū inimicoꝝ eiꝰ ī periculo ſacri eiꝰ capitis imminebat. Ne forſan per malignoꝝ calliditatem aliquid incōgruū ſuſtine̓t. Vt er­go hoc euitaret ab imminētibꝰ ſibi neceſſitatibꝰ ē ablatꝰ et ita me iu bente habitare preceptꝰ ē. ut ī hac ciuitate ī qua degebat bona ei ne­ceſſaria non deeſſent. Talis ē enī eiꝰ ven̓abilis v̓tꝰ diuīs freta ſola­cijs ut etiā moleſtias aſperiores fortune deſpiciat. Quaꝓpt̓ licet ad cariſſimā reu̓entiā vr̄aꝫ dn̄s nr̄ bt̄e memorie Cōſtātinꝰ piꝰ meꝰ pat̓ eundem ep̄m ſuo loco reſtituere ꝓpoſuerit tn̄ quōꝫ humana ſorte pre uentꝰ. an̄qͣꝫ hec complet vota requieuit ꝯſequēs arbitratꝰ ſū volū­tatē diue memorie imꝑatoris imple̓. Qui dum ad vos remeauerit qualē a me ventiōeꝫ habuit agnoſcetis. enī ē mirabile ſiqͥd in eo geſſimꝰ qd̓ laudet̉ meā nāqꝫ aīaꝫ imago deſiderij vr̄i et ſcema tāti viri ad mouit et īuitauit. Diuīa ꝓuidētia vos cuſtodiat fr̄es.