Is itaqꝫ litteris confidens athanaſius adoriētem venit. Quē conſtancius imperator non tunc moleſte ſuſcepit. ſꝫ eum cir cumuenire temptabat molitione ſūmiſſus arrianoꝝ et dixit ad eum Sedē equidem tuam decreto concilij nobisqꝫ conſentiētibꝰ recepiſti ſed quia ſūt aliqui in alexandria populi tuā declinātes cōmuniōeꝫ vnam eos in ciuitate eccleſiam habere ꝑmitte. Ad hāc ꝓpoſitiōeꝫ athanaſius mox occurrens ait. O imperator poteſtatē habes iubere ſimul et agere quecunqꝫ volueris. Sed etiā bn̄ficiū ego a te depoſco. quod mihi concedi precor. Prīcipe vero continuo ſe daturum eſſe ꝓ­nunciante. repente ſubiunxit athanaſius idem bn̄ficiū ſibi largiri petens quod querebat imperator acciꝑe. Vnā enī et ip̄e ſibi ecc̄iā po­ſtulabat dari per ſingl̓as ciuitates. declinātibꝰ arrianoꝝ cōmuniōeꝫ Igitur athanaſij ſentēciā vtilem ſibi cognoſcētes arriani. hoc quideꝫ differendum eſſe dixerunt et agendum quod placeret imperatori qͥa imꝑator paulo et athanaſio et marcello et aſclipe gazeo et lucio adri opoleos ẜm ea ī ꝯcilio ſardiceno placuerūt ꝓpas reſtituerat ſede. vnde prīcipalia ſacra ſingl̓as ciuitates ad eoꝝ mittebant̉ ecc̄ias qͥ­bus videbat̉ ut eos repēte ſuſciperent. Igitur ī ancra expulſo ba ſilio et pro eo introducto marcello fortuita turba prouenit. que derogationem contraria ſapientibus irrogauit Aſclepā continuo gazei ſuſceperunt. In macedonia ciuitate macedonius ad modicū tempus paulo ſucceſſit. apud ſemetipſum ī ecc̄ia remota collectiōeꝫ agens. Pro athanaſio tamen ſolo. imperator ep̄is et clericis atqꝫ ple bi ſcripſit. vt eum libenter ſuſciperent inſuꝑ etiā que contra eum in iudicijs acta fuerant alijs litteris aboleri iuſſit. Que v̓o de ambabꝰ rebꝰ ſcripta ſūt hec eſſe noſcuntur. Ca. xxxj. et plebi. Epl̓a Conſtancij pro athaneſiſio ſcripta ī alexandriā egipti ep̄is Ictor conſtancius maximus pius ep̄is et preſbiteris catholice ecc̄ie. Reuerentiſſimus ep̄s athanaſius non ē dei gr̄a derelictꝰ Nam licet breui tempore humana fuerit probatione ſubmiſſus. tn̄ debitū ꝓuidētie vniuerſa ꝑſpiciētis noſcit̉ ſuſcepiſſe decretū recipiēs volūtate dei nr̄oqꝫ iudicio patriā ſuā parit̓ et eccīaꝫ. cuiꝰ diuīo nutu preſul extabat. Huic enim ꝯſequēter oportebat noſtrā adeē māſue­tudinē quatenꝰ oīa aduerſus et eiꝰ cōmunicatores definita oīsqꝫ ſuſpicio et illuſio contra eos geſta de cetero ſit inanis et vacua. Et