Quomodo ab antiochenis irriſus ſit. xl.De ſimulacro xp̄i quod depoſuit iulianꝰ. xlj.De beneficio herbe que naſcitur ſimulacrū xp̄i et miraculis que ꝑ loca diuerſa pro nomine xp̄i fiūt. xlij.limoꝝ. xliij.Quomodo iudeos iulianꝰ armauerit ꝯtͣ xp̄ianos et de tēplo hieroſoDe bello partico et quomodo illic iulianꝰ ꝑrexit. xliiij.Quomodo iulianꝰ moͣchꝰ eiꝰ mortē an̄qͣꝫ audiret p̄nūciauit. xlv.De conſulatu iuliani dicato. Quadrageſimū ſextum.De peremptione iuliani. xlvij.Que magie poſt mortē eius inuente ſunt. xlviijVNC. IGITVR. DE. IVLIANOpauca dicenda ſunt eiꝰqꝫ genere ac diſciplina et quomodo venerit ad imperiū. Conſtantinꝰ qui bizancium ſuo noīe conſtātinopolī appellauit. duos habuitex eodem patre nō ex eadem matre germanos: quoꝝ vnꝰ dalmaciꝰalter conſtācius vocabat̉. Et dalmacius qͥdē habuit ſui noīs filiumConſtācius aūt duos habuit natos Gallū et iulianū. Poſt mortēConſtātini conditoris cōſtātinopolitane ciuitatis dū milites iuniorem dalmaciū ꝑemiſſent tunc et iſti defūcto iam patre pene mortispericulo cum dalmacio ſuſtinuerant. niſi gallū quidem egritudo q̄putabat̉ ineuitabilis liberaſſet iulianū etas infantis. Erat enī annorū octo. Cunqꝫ ab eis feruor imꝑatoris quieuiſſet. Gallus circaepheſum apud doctores erat vbi etiam a progenitoribꝰ poſſeſſionehabebant. Porro iulianus creſcens in auditorijs conſtantinopolitane vrbis exercebat̉ in baſilica vbi doctores erant habitu pͥuato procedēs Habebatqꝫ Eunuchū noīe mardoniū grammaticū Nicodemlaconenſem Hretoricam vero legebat apud eubolū ſophiſtam tuncxp̄ianū. Quod prouidentia quippe Conſtancij geſtum eſt. ne apudpaganū ſophiſticam legēs ad eius ſuꝑſtitiōis dogmata declinaret.Erat enim iulianus ab inicio chriſtianus. Cunqꝫ in lectione ꝓfice̓tfama per populū volitabat quia poſſet etiam romanam gubernarerempublicam. Quod dum latius panderetur: eſtuationes induxitimꝑatori conſtantio. Quamobrem abſtinuit eum ab vrbe regia&miſit ī nicomediā precipiēs ne ꝯueniret apud libaniū ſophiſta ſyrūTunc enī libanius a pedadogijs conſtantinopolitanis expulſus.
