deliberauit prouīcie ſinodus. ut eis ꝓpriū ordinaret ep̄m. Oporterecredens. ut qui ſub conſtantino ꝓpͥetatis religione ciuitatis haberepriuilegia meruerunt et pagani principis iudicio hec amiſerūt. Inſacerdocijs et ordine eccleſiarū nequaqͣꝫ dato antiquitus honore priuarentur. Ea ſiquidem tempeſtate ceſariam cappadocie maximāac feliciſſimam ciuitatem ita vocari prohibuit eiqꝫ appellationem ātiquam ceſaris abrogauit. quam a claudio ceſare promeruerat. Nāprius mazaca vocabatur. Habebat enim odiū eius antiquitus. eoꝙ omnis eius eēt populus chriſtianus. et templum ſe iouis et patrui deſtruxiſſet appollinis. Nam cum etiaꝫ eo regnāte fortune ſacellum quod ſolū remanſerat a chriſtianis fuiſſet euerſū: ciuitati crudeliter erat infeſtus et paganoꝝ populos illic habitantes valde culpabat. Qui ſemetipſos non eſſent vlti. et qd̓libet ꝓ fortuna ſuſtinuiſſent. Omnes vero poſſeſſiones atqꝫ pecunias ceſarienſium ecc̄iarūcum verberibus exquirens. ad mediū iuſſit afferri. Moxqꝫ ex eis trecentas auri libras in erario publico collocauit. Clericos aūt vniu̓ſos aggregari inter milites iuſſit. duci prouīcie ſeruituros quod eſtnimis graue et vehementer iniurioſū: populū vero xp̄ianoꝝ cumvxoribus ac filijs inſcribi precepit et tanquā vicaneos tributa perſoluere. Cum interminatione iurans quia niſi templum rurſus feſtinanter edificarent. et ciuitatem nimis affligeret et neqꝫ capita ſuagalileos habere ꝑmitteret. Sic enim ſolebat euocare xp̄ianos. quodforte venerat niſi fine celeri defeciſſet.Quintum.Ninitio nāqꝫ parcēs chriſtianis pͥores clemētior viſus ē: Sciēs perſecutores nihil profuiſſe ad augmentum paganitatis. ꝙ punierintxp̄ianos. qui magis hinc creuerint et facti ſint glorioſi pro vero dogmate morientes. Inuidiam ergo habēs eoꝝ glorie a tormentis abſtinuit. iudicans eē neceſſariū ut ẜmone potius et ammonitiōe adpaganitatem colendam populo ſuadere credens etiam hinc ſe monſtrare clementem.Sextum.Icitur enim quia dum conſtantinopolim apud fortunā ſacrificaretur verbis acceſſiſſet ad eū maris ep̄s calcedone et publice impiū et ſine deo apoſtatamqꝫ vocitaſſet. Illū vero ſolā ei imꝓperaſſe cecitatem. Erat enim ſenex et ꝓ imbecillitate oculoꝝ manualterius agebatur. Suꝑ hec etiā volens lacerare deum conſuete dixit
