Seite
in pōtificali conſtitute ſede. cui et nos qͥ gub̓namꝰ imperiū ſincere nr̄a capita ſūmitamꝰ. et eiꝰ monita dū tanqͣm homīes deliquerimꝰ neceſſario veluti curātis medicamēta ſuſcipiamꝰ Cū dixiſſet im­perator pecijt ſinodꝰ. ut magis decerneret ſapiens et pius exiſtēs. At ille ſuꝑ vos inquit ē talis electio. vos enī gratia diuīa potiti et illo ſplendore fulgētes. meliꝰ poteri eligere. Tunc ſacerdotes egreſſi. de epiſcopali ſede tractabāt. Veꝝ ciuitatis habitatores ut aſſolet tuml̓ tus faciebāt. alij hunc alij illū ordinare petētes. Qui enim erant de arriani auxentij ſecta. ſimilem ſibi fieri cōcertabāt. Rurſum ortho doxi. ſui dogmatis habere nitebant̉ ep̄m. Hāc ſedicionē ambroſiꝰ cui tunc preſidalis fuerat cura cōmiſſa cognoſcēs. et metuens neqͥt turbe conſurgeret ad ecc̄iam feſtinus acceſſit. At illi ceſſante ſedicōe cōmunē dederūt vocē. petentes ut paſtor gregis ordinaret̉ ambroſiꝰ qui nondū fuerat baptizatꝰ. Hoc imperator agnoſcēs. repente iuſſit eū baptizari. et tanqͣm dignū virū ordinare pōtificē. Nouerat enim eius cerciorē om̄i ponde̓ voluntatē. et tociꝰ regule decreta ſubtiliora. arbitratus etiā diuinū in eo eſſe decretū. dū in eius electiōe etiā par­cōtraria cōſonaret. Is ergo ſacri baptiſmatis dono potitus. gratia quoqꝫ ſil̓ ſuſcepit epiſcopatus. Quo facto. hec ymnū optimꝰ impe­rator ſaluatori et dn̄o optuliſſe fert̉. His quippe q̄ gerebant̉ intere̓at Gratias inquit ago tibi dn̄e omnipotēs ⁊ ſaluator nr̄. quō huic vi­ro ego quidem ꝯmiſi corpora. tu vero animas. et meā electionē oſtē diſti iuſticie cōuenire Cūqꝫ poſt paucos dies ſct̄s ambroſius cum multa fiducia apud imꝑatorē quereret̉ qꝛ male a iudicibꝰ agebat̉. tunc imꝑator ait. Hāc inquit confidētiā tuā dudū noui et aꝑte pro bans nō ſolum non reſtiti ſꝫ etiā meletione ordinationis tue ſocius fui. Feſtina itaqꝫ ſanare ſicut diuina lege p̄cipitur. animaꝝ delicta noſtrarū. Hec igit̉ imꝑator mediolani et dixit et fecit. Cognoſcens aūt quoſdā inaſia et phrigia de diuinis dubitare dogmatibꝰ. in il­lirico quidem p̄cepit ſinodū celebrari et que illis decreta atqꝫ confir mata ſunt dubitantibꝰ deſtinauit. Porro qui illic cōuenerant. decre uerint. fidem expoſitam in nicea vrbe ſeruandā. Scripſit aūt et ipſe ſociū adhibēs in ſuis litteris fratrē quatenꝰ in his q̄ placuerāt ꝑdu­rarent. Nunc ergo etiā legem ip̄aꝫ pone̓ neceſſariū eſt q̄ aperta et eiꝰ pietatē p̄dicat. et valētis tūc ſinceritate ſine dubitatiōe demōſtrant