Seite
qua ſimilem nemo potuit aliquādo videre. Nā dum omnes fideles ſūmiſiſſet ſacerdotes. ſimul et populus venit ad locū vbi euſtachi­ani congregabantur. ſimulqꝫ pſallentes et vnū canticū ſub quadaꝫ congruentia predicātes. a porta vltima ciuitatis vſqꝫ ad maiorem eccleſiā totam plateā cōpleuit hominibꝰ. et oſtēdit fluuiū rationalē et ad inſtar fluminis decurrētis. Hec iudei videntes et arriani& parue reliquie paganoꝝ ingemuerunt. conſiderantes alios fluuio in mare eccleſie concurrentes. Is ergo pontifex iohannis magni vo­cabulum. in eccleſiaſticis dipticis primꝰ inſeruit. Ca. xxvi. Vius doctoris reliquie ſequenti tempore. in regiā deuecte ſūt ciuitatem: rurſumqꝫ fideliſſimus populus per pelagꝰ quaſi perterrarū currens vndas. boſſori lampadibꝰ et cereis obleuauit. Hunc ergo theſaurū illi ciuitati modernus theodoſius recondidit imperator qui ſui aui et vocabulum ſortitus eſt et pietatem ſeruat inuiolabilem. Is ergo in loculo ſuo defigens oculos atqꝫ frontem ꝓ archadio et eudoxia genitoribꝰ ſupplicauit. ut ignorant̉ delinquē tibus veniā condonaret: Dudū enim mortui ſunt eius parentes hunc orphanū relinquentes. Sed partū et progenitoꝝ deꝰ experimē­ta pupilli eum ſentire non pertulit. Nam et pie ip̄m nutriri fecit. et ſine concuſſionis metu cuſtodiuit eius imperiū. atqꝫ tirannorum conſilia refrenauit. Ca. xxvij. Senim beneficiorū ſemper memor honorat beneficij largitorem. ha­bebatqꝫ participes himnoꝝ ſorores ſeruātes conuerſationem virgi­nitatis. ⁊ epulas maximas iudicātes ſacroꝝ meditatōes eloquiorū theſaurū in odibilem eſtimātes manus egentiū. Verū ip̄e princeps multis preconijs ad ornatus. maxime vero clementia manſuetudi ne. anime tranquillitate. nunquā recipiēs tempeſtatē fide vera atqꝫ ꝓbabili. Cuiꝰ indiciū nos cōuenit oſtende̓ manifeſtū. Qui­dā vir cōuerſacōe quidē monachica. ſed aſperior conſilio. adijt im peratorem pro aliqua cauſa rogans. Cunqꝫ hoc crebro feciſſet. nec ea pro quibus poſtulauerat impetraſſet eū ab ecc̄ie cōmunione pro hibuit. et poſita eius obligatiōe diſceſſit. Verū fideliſſimus imꝑator ad palatiū reuerſus. tempore prandij aſtantibus pranſoribꝰ ait. nō ſe prius ſumpturū cibū niſi eiꝰ vinculū ſolueret̉. Ob quā rē miſit ad epiſcopū ciuitatis. rogās ut iuberet ei. qui eū ligauerat quatenꝰ