ALEXANDREIDOSQuo dominum obſequio: quo dilexiſſe videturAffectu patrem? qui cum hoc ſcelerum ſcelus: inquitPręſciret: ſiluit: quod non tamen eſſe tacendumCede liquet Dymi: facinus Cebalinus acerbumQuod ſimul accepit: hora non diſtulit vnaSolus non timuit: ſolus non credidit illudParmenides: ſane patria ditione tumeſcitQuem quia pręfeci medie: maiora ſuperbusSperat:& aſpirat ad ſummi culmen honorisForſitan hoc animum dedit in mea fata PhiloteꝘ ſine cognatis ſum: nec mihi libera prolesNec genitor ſupereſt: erras funeſte PhilotaTot ſaluis macedum ducibus: quorū agmina memetCircumſtare vides: magnum ne dixeris orbumEcce mei fratres quos intuor: ecce parentesQuod celat. quod Dymus eum non nominat: interParticipes: ſocioſqꝫ doli: minus eſſe nocentemNon facit: indicium eſt ducis& terroris: in illosProdere qui poſſunt. qui de ſe cum fateanturDe duce non audent ducti terrore fateriMultaqꝫ conſueuit de me ſuſpecta PhilotasDicere.& faciles prebere ſerentibus auresSe gaudere mihi: genitum quem iupiter a ſeAffirmabat ait: miſetis tamen eſſe dolendumViuendum quibus eſt faſtus ſub principe tantiExcedente modum:& ſtadium mortalis habenEt ſilui& ſciui: nec enim fieri mihi viles