De diſputatōe b. kathe. XXVom̄ia ⁊ me a te inter om̄iacreauit. ⁊ vt multa paucisconcludam. ip̄e eſt ex quoom̄ia viſibilia ⁊ inuiſibiliacōſtant. Cui rethor. Si deus inquit vt aſſeris dei filius erat. quomō mori poterat. Si homo fuit. quomōmortē ſuꝑare potuit. Hocplane eſt ꝯtra totius mūdirationē. ⁊ ꝯtra legem nature eſſe ꝯſtat. vt immortalismori poſſit. ⁊ legem mortisvincere queat mortalis. cūvtiqꝫ et ſi aliquomō concedat̉ vt deus ⁊ hō debeat p̄dicari. certum ſit tamē alterutrū fieri poſſe. ſimul vtꝝqꝫ eſſe nō poſſe. Cui virgoreſpondit. Ueſtre vt videoꝯtrouerſie hec ſubtilitas ē:vt in eo ꝙ credere non vultis recepta ꝑte vna. qd̓ integrum eſt ſubruatis. videlicet vt cuꝫ deus ſit. homoeſſe non poſſit. tanqͣꝫ omnipotēti deo hoc impoſſibileeſſe ꝯſtet. vt qui potēter denihilo om̄ia ⁊ homīem inter om̄ia creauit ex nihiloꝙ idem deus ſubſtātiuamhomīs formā nō poſſet induere ꝑ quā inuiſibilis videri. ⁊ īpaſſibilis mori potuiſſet. Tu ꝟo ſi rei veritatē ſcire ꝑoptas depone falſe ſapiētie ſuꝑciliuꝫ. ⁊ aſſume formā diſcipuli. vt cumex rebꝰ inenarrabilē dei potentiam agnoueris. vel tūccredulus factus. non deroges in eo homīs nature. qͣꝫvolūtarius aſſumpſit infirmatam. Nam cū in re om̄iineſtimabiles ſint diuiciedei. maxime ī honore: approbādo ſui nomīs. ꝓuocandis ad fidem homībꝰ maieſtas vera oſtendit̉. vbi ꝟtus imꝑioſa mortuis vitaꝫinfudit. ⁊ cecis lumen reſtituit. Huiꝰ nimirū ſingulariter eſt admirāda deitatispotentia. qꝛ nō magicis carminibꝰ. ſed ſola ſua diuinapoteſtate mortuoꝝ ſpūs reuocat ad corꝑa. cuiꝰ potētivirtute claudis greſſus redditur. leproſiqꝫ mūdantur.Que ſi ab eo geſta non credis fieri in homībꝰ. ⁊ hoc īnomine eius crede ꝙ ſignaab homībꝰ in noīe eiꝰ multotiens ſunt facta. ⁊ cognoſce ꝙ ſi deus nō eſſet omnipotens. ꝙ ip̄e mortuis vitam dare nō poſſet. Sed ⁊ſi hō nō fuiſſet. mori nō po
