Capitulum. XXIII.et vno annis regnauit dequibus annis quatuordecim vltiōis ānos in ſuo regimine pacificos ꝓ maioriparte habuit Sed circa annum decimū octauū imperij cōſtantini. venit euſebiꝰepiſcopus. nichomedienſisromā. qui erat vir eloquentiſſimus homo prudens etſagax. ſed peſſimus arrianꝰqui ⁊ ſororem conſtantininomine ꝯſtantiam ſeduxitNota hic ꝙ fuerūt tres euſebij. videlicet iſte de quo h̓agitur. cognomento nichomedienſis. ⁊ alius euſebiꝰvercellēſis qui magnus fuit doctor ac preclarus hiſtoriographus. Ipſe em̄ compoſuit hiſtoria eccleſiaſticā⁊ cronicam quandā pulcerrimam a principio creationis mundi incipiens. Euſebius autem nichomediēſis hereticus propoſſe auguſto cōplacere ſatagebat.In cuius noticiam ꝑ hūcmodū deueniſſe ip̄m referteuſebius ceſarienſis qui ettertius eſt libro. x. ecci. hyſto. dicens. Conſtantia religioſi principis ſoror. tūc licinij derelicta que fratrisſui auguſti ſolacijs vtebat̉.huic conſtantie accidit preſbyterum quendā venire innoticiam. latenterqꝫ partibus arrij fauētem. miſſumcallide ab euſebio nichomedienſi. Sed is primo nihilomnino de eis rebus apudſororem principis aperireauſus erat. vbi vero multafamiliaritas copiam tribuit. paulatim ſermonem cepit aſpergere inuidiam dicens arrio generatam perepiſcopū ſuū. ſanctū ſcꝫ petrum alexandrinū eo ꝙ arrianus apud plebē ſatis carus haberetur. Hic autemhuiuſmodi verba ⁊ alia ſimilia frequētius ſuggerēsanimū conſtantie erroneūeffecit. Que cum ex grauilanguore proxima morti viſitaretur a fratre ſuo. atꝫ abeo gratiam popoſciſſet. vtip̄e preſbyterum illuꝫ in familiaritatem ſuam reciꝑet⁊ que ſibi ab eo proſpere ꝓſalute ſuggereret. diligētercum effectu audiret. Quibus ille mōitis a ſorore ſuſceptis. ⁊ fidelem pro ſe germane ſollicitudinē credēs.accōmodauit auteꝫ preſby