iuſtus verax beatus et quid quid aliud eſt melius eſſe ꝙͣ nōeſſe/ verū malis quomodo parcis ſi tu es totus ſumme inſtꝰAn qꝛ veritas eſt incōprehenſibilis latet hoc in luce inacceſſibili quā inhabitas vere in altiſſimo et ſecretiſſimo bonitatis tue profundo latet fons vnde manat fluuius miſericordie tue. nam cū totus et ſumme iuſtus ſis/ tam̄ idcirco etiāmalis benignus qꝛ totus ⁊ ſumme bonus es. minꝰ nāqꝫ bonus eſſes ſi nulli malo benignus eſſes. Melior eſt em̄ qui etbonis ſimul et malis bonꝰ eſt ꝙͣ qui bonus eſt et melior eſtqui malis et puniendo et ꝑcendo bonꝰ eſt ꝙͣ qui puniendotantū. Ideo ergo miſericors es qꝛ totꝰ ſumme bonꝰ es. Oimmenſa bonitas que omnē intellectū excedis. veniat ſuperme miſericordia illa que de tanta opulentia ꝓcedit. influatin me que ꝓfluit de te. parce per clementiaꝫ ne vlciſcaris ꝑiuſticia. Excita te nūc anima mea et erige totū intellectumtuū et cogita quantū potes quantū et quale ſit illud bonuꝫqd̓ deꝰ eſt. Si em̄ ſingula bona delectabilia ſunt/ cogita intente ꝙͣ delectabile ſit illud bonuꝫ qd̓ ꝯtinet iocunditatemoīm bonoꝝ/ et nō qualē in rebꝰ creatis ſumꝰ expti/ ſed tanto differentē quantū differt a creatura creator. Si em̄ bona eſt vita creata ꝙͣ bona eſt vita creatrix. ſi iocunda eſt ſalus facta ꝙͣ iocunda eſt ſalus q̄ fecit omnē ſalutē. ſi amabilis eſt ſapientia q̄ ꝯdidit ex nihilo/ deniqꝫ ſi multe ⁊ magnedelectationes ſunt in rebꝰ delectabilibꝰ/ qualis ⁊ quāta delectatio eſt in eo qui fecit ip̄a delectabilia. O qui hoc bonofruet̉ quid illi erit qͥd illi nō erit. Certe quidqͥd volet erit ⁊quidqͥd nolet nō erit. Ibi quippe erūt bona aīe et corporisqualia nec oculꝰ vidit nec auris audiuit nec cor hominis cogitauit. Cū ergo ꝑ multa vagaris homuncio querēdo bonaaīe tue et tui corꝑis. Ama vnū bonū in quo ſunt oīa bona ⁊ſufficit/ deſidera ſimplex bonū qd̓ eſt om̄e bonū et ſatis eſtQuid em̄ amas caro mea. qͥd deſideras aīa mea/ ibi eſt qͥdquid amas/ ibi eſt quidqͥd deſideras. ſi delectat pulc̓tudo
