☞ Cunradus In legenda ſanctorum Simoniset Iude legitur. qūo corā rege babilonie zarocht et Arpharat malefici fuerunt conſtituti. qui ipſius regis oratores etrethores mutos et claudos atqꝫ cecos effecerunt. ac viſuꝫ etgreſſum eiſdem denuo reddiderunt. ecce apertum teſtimonium. ꝙ malefici nocere poſſunt hominibus etiam ſenibus.ac claudos et cecos facere· et rurſus eoſdcͣ ſanare ☞ Sigmundus Hi nanqꝫ oratores quibus huiuſmodi maleficia euenerunt pagani extiterunt. et in chriſtum non crediderunt. nec ſigno crucis muniti fuerunt. ☞ UlricusPrudenter loqueris o inclite princeps. quoniam in eademlegenda canitur. ꝙ poſtquā dicti oratores ⁊ rethores in chriſtum crediderunt. et per apoſtolos ſigno crucis muniti fuerunt. dicti magi eiſdem vltra nocere non poterant. quāquāmagi ipſi irritati iterato eidem nocere attētaſſēt ☞ Cunradus Aie aye quomodo igitur poterat dyabolus nocereIob. qui eundem grauiſſimo vlcere percuſſit. adeoqꝫ eundēleſit. vt in fimo iacens vix ſuſpirare potuerit. vt legitur in libro Iob et tamen ipſe Iob erat vir ſanctus in voluntate deivt teſtatur ſcriptura ambulans. Item in legenda ſancti Anthonij legitur quomodo demones eundem valde grauiterpercuſſerunt. qui tamen vir ſanctus et deo placidus fuit. ecce ergo ex his conſtare. demones ſuper ſanctos etiam virospoteſtatem nocendi eiſdem habuiſſe. Si igitur viros ſanctos. turbare potuerunt. cur igitur et alijs de quorum. ſanctitate nobis non conſtat nocere non poſſent. ☞ Sigmundus Ex his magis atqꝫ magis heſitare incipio quidigitur ſentiendum ſit audire deſidero ☞ UlricusSine modo. prope finem quid ſentiendum ſit latius de hocet alijs loquamur. ☞ Sigmundus Ex priori dubio oritur aliud. Utrum poſſint homīnem in cōiugali ſtatu exiſtētem inficere et ad coeundum impotētem reddere. ☞ Cunradus Uidimus plures pulcros ſocios qui in coitu.paucū aūt nihil valuerūt. īmo qui ꝓprias vxores carnaliter
