Ca. I II Fo. III ita de ſil̓ibus. Tu aūt ſi ex his fru ctū ſumere cupis: ita te preſentē ex hibeas eis dicta vel facta dn̄m narrant̉: ac ſi tu auribus audires ea: vel oculis videres: toto mentis affectu diligēter: delectabil̓r mo roſe: oībus alijs curis ſolicitudi nibus tunc omiſſis. Quare te ro­go dilecte mi vt hunc laborē meū quē ad dei laudē: tuū profectum meā vtilitatē aſſumpſi: letanter ſu ſcipias letantius deuotius ſolli citius te exerceas in eodē. Initiuꝫ igit̉ ab incarnatiōe ſumendū eſt: ſꝫ quedā ipſam preceſſiſſe ī celis cir ca deū angelos beatiſſimos me­ditari poſſumus: et in terris circa glorioſam virginē: mihi vident̉ mitus explicāda: ideo de ipſis pri­mitus videamus. De meditatiōibꝰ eoꝝ que precedunt incarnationē. Et pͥmo de ſollicita pro nobis angeloꝝ interceſſiōe. Ca. I Um longiſſima tꝑa vl­tra ſpaciū qͥnqꝫ miliū an­noꝝ: miſerabil̓r iaceret ge nus humanū nullus ꝓpter pctm̄ pͥmi hoīs aſcēdere poſſet ad patriā beatiſſimi ſpūs cōpatientes tante ruine: ac de ſua reſtauratiōe ſollici ti: licet pluries ante: tn̄ adueniēte plenitudine tꝑis inſtātius deuo­tius taliter dn̄o ſupplicarūt: pro­didentes in facies ſuas ante thro­ eius oēs ſimul ꝯgregati dixer̄t. Dn̄e plac eat maieſtati tue nobilē rōnabilē creaturā: ſcꝫ hoīem: ꝓpter tuā ſolā bonitatē facere: vt ſit ipſi ſalus hic nobiſcū nob̓ ex ipſa no­ſtraꝝ ꝯtingat reſtauratio ruinaꝝ. Ecce dn̄e oēs pereūt: nēo ſaluat̉: in tot annoꝝ curriculis neminē hic vidimꝰ. De oībꝰ hoſtes nr̄i triū phāt: de ipſis nr̄e ruine: ſꝫ tar taree ſpelūce replent̉. Ut qͥd dn̄e naſcunt̉: Quare dn̄e tradunt̉ be­ſtijs aīe ꝯfitētes tibi. Et ſi tuā iu ſticiā hoc fiat: tꝑs tn̄ mīe eſt. Et ſi pͥ­miparētes mādatū tuū trāſgreſſi ſunt incaute: ſubueniat miſeratio tua. Memēto ad tuā imaginē ſil̓itudinē creaſti eos. aperi dn̄e mi ſericorditer manū tuā imple eos bn̄dictiōe. oculi oīm ſperāt in te: ſic̄ oculi ſeruoꝝ ad manꝰ dn̄oꝝ ſuoꝝ donec miſerearis ſubueni­as remedio ſalutari. De ꝯtentiōe inter miſeri cordiā et veritatē. Ca. II Is dictis miſcd̓ia pulſat vi ſcera pr̄is vt ſubueniret: ſe­ hn̄s pacē: ſꝫ ꝯͣdicebat ve ritas: ſecū hn̄s iuſticia: inter eos ꝯtrouerſia facta ē ꝓut narrat btūs Ger. pulcro lōgo ſer.j. annūcia tiōe. Sꝫ ego ſuccincte ꝓut potero referā ſententiā. Frequēter em̄ di­cta ſua melliflua intēdo adducere ſꝫ plerūqꝫ explanatiōe: ꝓpter pro lixitatē vitandā. Hec ē dictoꝝ ſuo ſentētia. Dicebāt pax miſcd̓ia dn̄o. Nunqͥd ineternum proijcias dn̄e: aut obliuiſceris miſereri. Et hoc ei lōgo tꝑe ſuſurrabāt. Rn̄dit dn̄s dicēs: Sorores vr̄e qͣs ꝯͣrias videtis: eas pariter audiamus. Quibꝰ vocatis cepit miſcd̓ia dice re. Eget miſeratiōe diuina creatu­ra rōnalis: qm̄ miſera facta ē mi ſerabilis valde: venit tempus mi­ſerendi eius iam preterijt. Econ­tra veritas. Oportet domine im­pleri ſermoneꝫ quem locutus es.