Seite
Fo. IIII Ca. III cordia ⁊ veritas obuiauer̄t ſibi iu­ſticia ⁊ pax oſculate ſunt. De his que poſtea in celis contingere potuerūt poſſu­mus meditari de vita beate virginis Marie ante incar­nationē domini noſtri Ieſu chriſti. Ca. III Irca virginē ꝟo ex qͣ incar­natio facta eſt poſſumꝰ me ditari vitā ipſius. Unde ſci­as ꝙ cū eſſet triū annoꝝ: fuit obla ta a parētibꝰ in templū: ⁊ ibi ſtetit vſqꝫ ad decimūqͣrtū annū. Quid aūt fecerit ibi poſſumus ſcire ex re uelatiōibꝰ ſanctis factis: vt deuo­te credit̉ ſctē Eliſabeth: cuius feſtū ſolēniter celebramꝰ: in qͥbꝰ hec in­ter alia ꝯtinent̉. Qn̄ inqͥt: pr̄ meꝰ ⁊ mater mea dimiſer̄t me in templo ſtatim in corde meo ꝓpoſui deū ha bere in patrē ⁊ deuote cogitabam qͥd ſacere poſſem deo gratū: vt mi hi dignaret̉ dare ſuā gratiā. Et feci mihi dare legē dei mei: ac ex oībus preceptis diuine legis tria ſeruaui in corde meo.ſ. Diligēs dn̄m deuꝫ tuū ex toto corde tuo: ⁊ ex tota aīa tua: ⁊ ex tota mēte tua: ⁊ ex oībꝰ vi­ribus tuis. Itē diliges proximum tuū ſicut teip̄m. Iteꝝ odio habeb̓ inimicū tuum. Iſta ſeruaui in cor­de meo: ⁊ ſtatim oēs virtutes ap­prehendi: ⁊ q̄ in ip̄is ꝯtinent̉. Et ſic volo dicere. Aīa em̄ aliquā virtutē habere nō p̄t: ſi deum tota virtute nō diligat. Ab iſto em̄ amore deſcē­dit oīs gratie plenitudo. Poſtqͣꝫ autē deſcēdit nō perſeuerat in aīa: ſed fluit vt aqua: niſi inimicos ſu­os ſcꝫ peccata ⁊ vitia odio habeat. Qui ergo vult ſuā gratiā habere ⁊ poſſidere: oportet eum cor ſuuꝫ ad amorē ⁊ odium ordinare. Uolo er go te facere ſicut faciebā. Surge­bam ſemper in medio noctis: ⁊ per gebā ante altare templi: ⁊ tanto de ſiderio: tanta voluntate: tāta affe­ctione qua poterā ⁊ ſciebā: petebā gratiaꝫ obtinui dei: ſeruando illa Fria p̄cepta ⁊ oīa mandata legis. Et ſic ſtans ante altare ſeptē peti­tiōes faciebā deo. Primo petebaꝫ gratiā qua poſſem implere primū p̄ceptum.ſ. ip̄m diligere ex toto cor de ⁊cͣ. Scd̓o petebā gr̄aꝫ qua poſ­ſem diligere proximū ẜm volunta tem ſuā beneplacituꝫ ſuum: ⁊ vt faceret me amare oīa q̄ ip̄e amāt ⁊ diligit. Tertio petebā vt ipſe me fa ceret odire et fugere que ip̄e odit. Quarto petebā humilitatē: patiē­tiam. benignitatē: manſuetudinē: ⁊ oēs virtutes: per quas efficerer gratioſa ante ꝯſpectuꝫ ſuū. Quin to petebam vt me faceret videre tē pus in quo naſceret̉ illa ſanctiſſi­ma virgo q̄ filium parere deberet: ⁊ vt ꝯſeruaret oculos meos vt poſ ſem eam videre: ⁊ aures vt poſſem eam audire: linguā vt poſſem eam laudare: manus vt poſſem ei ſerui re: pedes vt poſſem ad ſuum ſerui tium ire: ⁊ genua vt poſſem dei fi­lium in gremio tenere. Sexto pete bam gratiā obediēdi mandatis et ordinatiōibus pontificis templi. Septīo petebā vt tēpluꝫ ⁊ vniuer ſum ppl̓m ad ſuū ẜuitiū ꝯſeruaret His gauditis dixit. O ancilla xp̄i dulciſſima dn̄a noue etatꝭ: gr̄a ⁊ ꝟ tutibꝰ plena? Rn̄dit btā ꝟgo. Pro firmo ſcias: ꝙ ita me reputabā re am ⁊ viliſſima ⁊ gr̄a dei indignaꝫ a 4