Ca. VII Fo. VII ordinē enarrauit eidē. Remanſit Ioſeph ſtat gaudēs cum ꝯiuge­ſua bn̄dicta vltra qͣꝫ dici poſſꝫ: caſto diligit amore: curā ip̄iꝰ fide lit̓ agit dn̄a fidel̓r eo morat̉.ſ. ſua pauꝑtate letāter viuunt. Stat etiaꝫ dn̄s Ieſus recluſus in vtero amantiſſime dilectiſſime ꝟginis vſqꝫ ad menſes nouē more aliaꝝ mulieꝝ. Stat beata virgo be­nigne ac patienter ſuſtinet expe­ctat tēpus debitū. Compatere igit̉ ad tantā humilitatis profundi­tatē deuenit pro nobis ſe inclinās dn̄s maieſtatis: quo ſolo benefi cio huius prolixe recluſiōis nunqͣꝫ ei digne ſatiſfacere poſſumus: ſed ſaltē cognoſcamus gr̄as agamꝰ toto affectu eideꝫ: nos ex alijs ſumere dignatus eſt nr̄o meri­to: ſꝫ ſola eius mera gr̄a beneficio dilectōe: recluſie collocati ad cau telā ſumus ab eo in arce religiōis ad penā. Cōpatere igit̉ dn̄o nr̄o Ieſu xp̄o: in hoc.ſ. qd̓ eſt in ꝯtinua afflictiōe: fuit ab inſtanti ſue ꝯce ptōis vſqꝫ ad mortē: ex eo.ſ. pa­trem que ſūme diligebat cognoſce bat ꝓpter idola relinqui: a pecca­toribꝰ inhonorari: ex compaſſiōe quā habebat ad aīas ad imaginē ſuā creatas: quas videbat miſera­biliter vniuerſaliter damnari: et hoc erat ſibi pena maior qͣꝫ fuerat paſſio corporalis. Nam ꝓpter hāc tollendā ſuſtinuit illā. Si vis er­go ſcire dulcedinē diſtillantem ex his fructibꝰ rumina diligēt̓ ſepe. De natiuitate dn̄i noſtri Ieſu chriſti. Lu. ij. Ca. VII Dueniēte igit̉ noue menſiū termino: exijt edictū ab im peratore ceſare Auguſto. vt deſcri­beret̉ vniuerſus orbis.ſ. quilibet ī ciuitate ſua. Cūqꝫ Ioſephire vel­let ad ciuitatē ſua Bethleē. ſciret partus ſue venerabilis cōiugis tē­pus: duxit eam ſecum. Uadit ergo dn̄a hoc iteꝝ longo itinere. Nam bethleē eſt prope hieruſalē per qͥn­qꝫ miliaria. Ducūtqꝫ ſecū bouem et aſinū: vadunt ſicut pauperes mercatores beſtiaꝝ. Cum autē eſ­ſent bethleē qꝛ pauperes erāt ml̓ ti cōcurrerēt ex eadē cauſa hoſpici um habere potuerūt. Compate re igit̉ dn̄e conſpice eam delicatā dominā iuuenē: quindecim em̄ an noꝝ erat: ex lōgo itinere fatigatā: cum verecundia inter gentes inco gnitas querentē vbi quieſcat: inuenientē. Om̄es licentiāt eam ſocium. Et ſic cogunt̉ diuertere ad quandā viam coopertā: vbi homi nes tempore pluuie diuertebant. ibidē Ioſeph qui erat coniuge ligaminibꝰ forte aliqualiter ſe clau ſit: Nunc diligenter ꝯſpice oīa: ma xime qꝛ refera ea que ab ipſa reue­lata oſtenſa fuerūt: prout a quo­ ſancto patre noſtri ordinis fide digno habui cuiputo reuelata fu iſſe. Cum veniſſet hora.ſ. in me­dia nocte dn̄ice diei ſurgens virgo appodiauit ſe ad quādā columnā ibi erat. Ioſeph aūt ſedebat me­ſtus: eo forte poterat que di­cebant parare. Surgens igit̉ Io­ſeph acccipiens de feno preſepij: proiecit ad pedes dn̄e: vertit ſe ad aliam parte. Tunc filius dei eter­ni ſine aliqua mora: ſine aliqua le­ſione: ſine aliqua moleſtia in mo­mento ſicut erat in vtero: ſic fuit ex vteꝝ ſuꝑ fenū ad pedes matrꝭ ſue.