¶ Ca. IX habeo a fratre nr̄o qͥ vidit adhuc illū lapidē vbi apparet ad memoriā: miratus puta ꝙ libētius poſuiſſet puluinar ſi habuiſſet: ſꝫ cuꝫ aliud nō haberet qd̓ poneret cum amaritudine cordis poſuit illū lapidē. Audis etiā qꝛ hodie ſanguinē ſuum fudit: fuit em̄ caro eius ī cioſa ⁊ tenera cuꝫ cultello lapideo amara inciſa. Nōne gͦ cōpatiendū ē ei. Certe ſic: et etiā mr̄i eiꝰ dulciſſi me. Plorauit gͦ puer Ieſus hodie ꝓpt̓ dolorē quē ſenſit carne tenera. Nam verā carnē ⁊ paſſibilē habuit ſicut ceteri hoīes. Sꝫ eo plorante credis ne ꝙ mater potuerit lachrymas ꝯtinere? Plorauit gͦ ip̄a: qua plorantē filius ſtans in gremio ei aſpiciēs: puulā manū eius ad os ⁊ ad vultū ſuum poſuit: qͣſi nutu ro gās eā noploraret. Quā eī tenerri me diligebat: a lachrymis ceſſare volebat. Sil̓r ⁊ matris viſcera totaliter cōmouebant̉ doloribꝰ ⁊ lachrymis filij: ⁊ nutu ⁊ verbis ꝯſolabat̉ eum. Intelligebat aūt tanqͣꝫ prudētiſſima voluntatē eiꝰ: qͣꝫuis nōdum loqueret̉ ⁊ dicebat: Fili mi ſi a ploratu me ceſſare vis: ceſſa et tu. Non em̄ plorāte te poſſum nō plorare. Tunc ex cōpaſſiōe matris filius a ſingultibꝰ deſiſtebāt. Ma ter vero ⁊ ip̄ius ⁊ ſuos oculos tergebat: ⁊ vultū vultui applicās lactabat eum: ⁊ qͥbꝰ modis poterat ꝯſolabat̉ eum. Et ſic faciebat quotiēs plorabat: qd̓ forte pueroꝝ mo re ſepe faciebat: ad on̄dendā miſeriā humane nature: quā ꝟe aſſum pſerat: ⁊ ad occultāduꝫ ſe ne a dya bolo cognoſceret̉: vt eccleſia cātat: Uagit infans inter arta po. ⁊cͣ. ¶ De epiphania dn̄i noſtri Ieſu xp̄i. Matth. ij. Ca. IX Ie āt. xiij. puer Ieſus manifeſtauit ſe gētibꝰ.i. magꝭ qͥ gētiles erāt: ⁊ ml̓ta facta on̄dit circa eccleſiā ip̄e dn̄s Ieſus tali die. Primo recipit eā in ꝑſona magoꝝ qͥ gētiles erāt: qꝛ eccl̓ia ex gētibꝰ ꝯgregata ē. Scd̓o eccl̓ia de ſpōſata ē xp̄o: ⁊ eidē ꝑ baptiſmū cō iuncta. nā in baptiſmo deſpōſant̉ aīe xp̄o. Tali die fec̄ pͥmū miracl̓m ad nuptias: Et tl̓i die miracl̓m de multiplicatōe panū ⁊ piſciū qͣl̓r ve ner̄t magid̓ ductu ſtelle: ⁊ qͥd inter eos ⁊ herodē actū ſit: ⁊ alijs hmōi lege tex. euāgelij. In pn̄ti gͦ negocio ſis pn̄s ⁊ cerne ocl̓is mētis: qͣliter vener̄t iſti tres reges cū multi tudine magͣ: ⁊ ſt̓an̄ illud tuguriuꝫ in qͦ natus ē dn̄s Ieſus. Dn̄a ſentit ſtrepitū ⁊ tumultū ⁊ accepit pue rū. Intrāt illi domūculā ⁊ genufle ctūt ⁊ adorāt dn̄m ieſū pueꝝ: reue rēter adorāt euꝫ vt deū: ⁊ honorat vt regē. Augꝰ. Adorāt eī ꝟbum ⁊cͣ. Uide qͣꝫta fuerit eoꝝ fides. qͥd em̄ erat credere ꝙ ille ꝑuulꝰ ſic vilit̓ in dutꝰ cū pauꝑcula mr̄e īuentꝰ: ⁊ in loco ſic abiecto: ſine ſocietate: ſine familia: ſine oī ornatu eēt rex ⁊ eēt verꝰ d̓s ⁊ tn̄ vtrūqꝫ credider̄t. ſtāt igit̉ gēbꝰ flexis corā eo: colloquūt̉ cū dn̄a ꝑ interp̄tē vl̓ ꝑ ſeip̄os: qꝛ ſa piētes erāt: ⁊ forte līguā hebreā ſciebant. Querunt ab ea de cōditiōibus: Et illa narrat: illiqꝫ credunt oīa. Conſpice bn̄ eos: qꝛ curial̓r et reuerenter ſtant loquuntur et audiunt. Conſpice bene ⁊ dominā: qꝛ cum rubore ſtat in verbis iſtis: et oculis in terrā demiſſis cū verecū dia loquit̉. Non em̄ cū delectatiōe ſeu nō delectatur loqui vel videri.
