Ca. X Fo. IX dn̄s tn̄ dederat ei vigorē in ma gno opere: qꝛ illi repreſentabāt vni uerſam eccleſiā ſuā futurā in gen­tibꝰ. Cōſpice etiā pueꝝ Ieſum: nō­dum loquit̉: ſꝫ ſtat maturitate grauitate tanqͣꝫ intelligēs: beni­gne recipit eos. Et ibi multū dele­ctant̉ eo viſu mētali tanqͣꝫ in tus ab eo docti illuīati: qͣꝫ corpo­rali: qꝛ ſpecioſus forma filijs ho­minū. Tandē ꝯſolatiōe magna re­cepta offerūt eidē aurū thus mir­. Aperiētes theſauros ſuos: ponētes aliquē pannū vel tape­ ante pedes dn̄i Ieſu: obtulerūt qͥlibet illoꝝ tria illa in maxima qͣn titate: p̄cipue auro. Alias em̄ parua oblatiōe opore uiſſet ape­rire theſauros. De leui em̄ habuiſ ſent ad manū ſeneſcalli eoꝝ. Et tūc reuerēter deuote deoſculati ſunt pedes eius: quos tūcpuer ſapiētiſ ſimus vt eos magis ꝯſolaret̉ in amore ſuo roboraret: porrexit oſcu­landos. Manu etiā ſignauit eos bn̄dixit. Illi ſe inclinātes va lefaciētes magno gaudio receſ ſerūt. Et aliā viā regreſſi ſunt ī re gionē ſua. Quid aūt iſto auro fa ctum eſſe putas qd̓ erat ſic magni valoris: Nunqͥd dn̄a reſeruauit ſi bi depoſitū fecit: Abſit. Non em̄ curat de talibꝰ amator pauꝑtatis. Zelās igit̉ dn̄a fortiter pauꝑta­te intelligēs filij voluntatē in tus dicētis: qͣꝫ exterius ſigna oſtē­dentis: qꝛ vultū ab auro forte auer tebat vilipēdebat: infra paucos dies pauperibꝰ erogauit. Grauis em̄ ſarcina ei erat tenere ſeu defer­re illud. Unde ſe ita totaliter expe­diuit: qn̄ intrauit in templū habuit vnde emeret agnū quē of­ferret: ſꝫ emit turtures ſeu colum­bas. Unde rōnabile eſt credere: magna fuit oblatio magorū: et dn̄a zelans paupertatē: plena cha ritate dedit pauꝑibꝰ. Hodie puer Ieſus elemoſina recipit vt pauper qͣſi matri ſua: illi ſolū procu rabāt acquirere vel ꝯgregare: ſed etiā dabant̉ retinere nolebant. Semꝑ em̄ in eis creſcebat deſide­riū pauꝑtatis: ſi bn̄ aduertis: hu militatis creuit ꝓfunditas: in eo dn̄s oīm puer Ieſus alijs etiā qͣꝫ ſuis ſua vilia patere voluit: non paruis paucis: ſꝫ magnis mul tis regibꝰ.ſ. illis ſocijs eoꝝ qͣꝫplu rimis: in tali caſu in tꝑe mul­ timendū erat. Nam illi veni­rēt vt inuenirēt regē iudeoꝝ: quem etiā dn̄m eſſe putabāt dubitare po terāt ne talibꝰ vilibꝰ ipſo viſis re pulātes ſe fatuos deluſos: rece­derēt ſine fide deuotiōe: ſꝫ per miſit humilitatis amator: nec ꝓpt̓ hoc dimiſit: dans nobis exemplū: ne ſub ſpecie alicuiꝰ apparētis bo­ni recedamus ab hūilitatis amo­re: diſcamꝰ etiā ī alioꝝ ocul̓ vi les abiecti velle eſſe apparere. Que facta ſunt in preſe­pio ante oblationē. Ca. X Xpeditis igit̉ magis: et ad patriā reuerſis: tota obla tiōe pauperibꝰ erogata: ad huc dn̄a mūdi cum puero Ieſu et nutricio ſuo ſancto Ioſeph apud preſepe in illo locello patiēter hu milit expectat: eſtqꝫ vſqꝫ ad. xl. diē: ac ſi eſſet quis alia ml̓r de ppl̓o: et puer Ieſus eſſet purꝰ: indige ret legis obẜuatōe: ſꝫ nolebāt pro gatiuas ſingl̓ares allegare: le­bꝫ