Seite
LI. XX bus ꝯtinetur de Petro ⁊ Andrea. Uocauit etiā Iohannē d̓ nuptijs vt dicit Hieronymus: tn̄ in textu euangelij nō habet̉. Item vocauit Philippū dicēs: Sequere me. Si militer ⁊ Mattheū publicanum. De mō vero vocatōis alioꝝ nō eſt ſcriptū. Conſidera gͦ ⁊ ꝯſpice eum in predictis vocatōibꝰ ⁊ ꝯuerſatōe cum ip̄is: qm̄ affectuoſe vocat eos reddēs ſe eis affabilē: modeſtū: be nignū: ⁊ obſequioſum: intus ⁊ ex­tra: ducēs eos ad domū matris: et familiariter vadēs ad domos eoꝝ Docebat etiā eos ⁊ curam de ip̄is habebat precipuā: ſicut mater de vnico filio ſuo. Dicit̉ ꝙ beatꝰ Pe­trus referebat: ꝙ qn̄ in aliquo lo­cō dormiebāt cū eo: ſurgens de no­cte recooꝑiebat eos: qꝛ tenerrime diligebat eos: ſciēs qͥd de eis eſſet facturus. Et qͣꝫuis eſſent hoīes rū dis ꝯuerſatiōis ⁊ humilis natiōis tn̄ principes mūdi ⁊ duces in bello ſpūali oīm fideliū ꝯſtituturus erat eos. Et ꝯſidera ꝓ deo a qualibꝰ ce­pit eccleſia. Noluit dn̄s eligere ſa­pientes ⁊ potētes huius ſeculi: ne ip̄oꝝ ꝓbitati aſcriberent̉ oꝑa que fienda erant: ſibi hoc reſeruauit: ⁊ ſua bonitate ſapientia et potentia nos redemit. De miraculo mutatiōis aque in vinum facto ad nu ptias. Ioh̓is. ij. Ca. XX Uāuis dubiū ſit cuius fue rint nuptie facte ī cana ga­lilee: tamē ꝙ fuerint Iohā­nis meditari debemus: vt in ꝓlo­go Iohānis Hieronymꝰ affirma re videt̉. In eis em̄ fuit dn̄a noſtra nō vt inuitata: nō vt extranea: ſed qꝛ maior dignior ⁊ pͥmogenita erat inter ſorores ibi in domo ſororis qͣ ſi ī domo ſua extitit: ⁊ tanqͣꝫ admi­niſtratrix ⁊ dn̄a nuptiaꝝ. Qd̓ ex tri bus colligere poſſumꝰ. Primo ex eo ꝙ in euāgelio ꝯtinet̉ ꝙ mater ie ſu erat ibi: ſed d̓ Ieſu ⁊ d̓ diſcipuliſ eius d̓r ꝙ fuer̄t ibi vocati: ⁊ ſic de alijs qͥ ibi fuer̄t intelligi debet. Cū gͦ ſoror eius Maria Salome vxor Sebedei miſiſſet ad eā nazareth: q̄ diſtat a cana ꝑ quattuor miliaria vel circa: dicens ꝙ volebat facere nuptias filio ſuo Iohāni: iuit cum ea ⁊ preuenit ꝑ aliquos dies ad p̄­parationē: ita ꝙ qn̄ alij fuer̄t inui­tati ip̄a iam erat ibi. Scd̓o poſſu­mus colligere ex eo ꝙ ip̄a perpen­dit defectu vini dum nō erat: nō ſi­cut vna ex diſcumbētibꝰ: ſed ſic qꝛ ꝑ manus eius res ibāt: ⁊ vidit ſibi deficere vinū. Si em̄ tunc diſcubu iſſet: nunqͥd iuxta filiū mater mu­lier inter oēs verecūdabat̉. Et ſi ali bi inter mulieres: nunqͥd defectuꝫ vini perpēdiſſet magis qͣꝫ alij. Et ſi perpendiſſet nōne ſurrexiſſet de prandio vt iret ad filiū: Incōueniē tia vident̉ hec. Et veriſil̓e eſt ꝙ tūc nō diſcumbebat. De ip̄a nanqꝫ d̓r ꝙ erat valde obſeqͥoſa. Tertio col­ligit̉ ex eo ꝙ ip̄a precepit miniſtris vt irent ad filiū ⁊ facerēt qd̓ man­daret. Et ſic videt̉ ꝙ preeſſet eis: et ꝙ nuptie gubernarent̉ ꝑ eā. Ideo ſolicita fuit ne defectus ibi ꝯtige­ret. Igit̉ ẜm hunc modū ꝯſpice do­minū Ieſum inter alios comeden tem: ſicut quēuis d̓ ppl̓o: ⁊ ſedentē in loco humili: nō inter maiores vt ex ip̄o loco colligimꝰ. Non eī mo­re ſuperboꝝ volebat pͥmos accu­bitus in cenis. Nā docturus erat.