La. XXII. Fo. I ter dixit matri ammō oportebat eſſe ſine ip̄a ad pluriū ſalutē: qꝛ volebat intēdere p̄dicatōibꝰ alijs que te meditare poteris. De ſeruo Centurionis et filio reguli liberatis a dn̄o. Matthei. viij. Luce. vij. Io. hannis. iiij. Ca. XXII Apharnaū erat qͥdē Centu rio.i. centū militū dn̄s: qui ſeruū habebat īfirmū. Mi ſit fide plenus ad dn̄m Ieſum vt ſanaret. Humil̓r āt dn̄s rn̄dit. Ego veniā curabo. Qd̓ ſciuit Centurio remiſit ad dicēs. Dn̄e ſum dignus vt intres ſub tectū meū: ſꝫ tm̄ dic ꝟbo ſanabit̉ puer meus. Ieſus āt cōmendās fidē eiꝰ iuit vlterius: ſꝫ ſeruū a lāguore curauit. Cum āt in eadē ciuitate eſ ſet: qͥdā regulus.i. paruus rex: iuit ꝑſonalit̓at. Ieſū rogās vt veni ret ad domū ſuā: ſanaret filiū ſu um infirmū. At dn̄s Ieſus ire no­luit: filiū tn̄ ſanauit. In his āt ꝯſi­dera meritū fidei ꝓpt̓ Centurionē humilitatē dn̄i volētis ire ad ſeruū refugiētis reguli pompā. Cōſide ra nos debemus acceptare ſonas. Plus em̄ honorat dn̄s hic ſeruū militꝭ: qͣꝫ filiū regis: ſic nos debemus ad oculū ſeruire: nec ẜm exigentiā exterioris pompe: ſꝫ ẜm neceſſitatē vel bonitatē eius ſeruitio indiget: ita vt ex cōpla­centia: ſꝫ ex charitate ſeruiamus. De paralitico liberato a domino miſſo per tectum Marci. ij. Ca. XXIII N ciuitate predicta Ca­pharnaum: cum domi­nus doceret in quadam domo: effent ibi ꝯgregati phari­ſei legiſdoctores ex caſtello iu­dee hil̓r galilee vener̄t qͥdā vo lentes ingredi domū paralitico qꝛ ē portabāt vt a dn̄o ſanaretur. Cūqꝫ ꝓpter ml̓titudinē poſſent intrare domū aſcender̄t ſuꝑ tectū domus inde intromiſer̄t: po ſuer̄t ante Ieſum. Dn̄s āt Ie­ſus vidēs fidē illoꝝ dixit. Dimittū tur tibi pctā tua. Ip̄i aūt ē legiſdo ctores obſeruabāt: ex malicia intra ſe dicebāt blaphemaſſe: qꝛ ſolus d̓s p̄t pctā dimittere: ip̄e ſibi attribuebat quem puꝝ hoīem eſſe credebāt. Ait ergo benignus humilis dn̄s ſcrutans corda re­nes deus. Quid cogitatis mala ī cordibꝰ veſtris? Et addidit. Ut ſcia tis quia filius hominis habet po­teſtatē in terra dimittendi peccata Paralitico ait. Surge ambula. Iſte autē liberatus ſurrexit: om­nes eos ſtupor inuaſit. Hic potes ꝯſiderare plura bona pulcra do­cumenta. Primū: quia ex hoc fuit victa cecitas iudeorum. Nam ma nifeſte cognoſcere potuerūt domi­num Ieſum eſſe deum: qui dimit­tebat peccata. Secundū: quia pro pter peccata veniunt infirmitates Et etiam hac ſolutione peccatorū aliquando contingit liberatio cor porum: vt patet de curato apud pi ſcinam: cui dicitur a domino: ne amplius peccet: ne aliquid ſibi de terius contingat. Tertium conſi­dera: magnū ſit meritū fidei. alteriꝰ fides alteri ꝓdeſt: ſic̄ ſup̄ ꝓ­xime habuiſti ī ſeruo Cēturiōis: ſic d.2