Ca. XXIIII ⁊ XXV etiā habebis infra in chananea: in cuiꝰ fide filia fuit ſanata. Hoc qͦt tidie ꝯtingit in pueris qͥ baptiſant̉ qͥ ſi ante annos diſcretiōis moriātur in alterius fide gratiā ſuſcipiunt: ꝑ quā per meritū chriſti ſaluā tur: qd̓ eſt ꝯtra quoſdaꝫ hereticos maledictos. Circa vero modū me ditandi d̓ ip̄o inter eos ſedēte ⁊ benigne malignis rn̄dente: ⁊ miraculū faciēte: recurre ad generalē meditationē quā tibi dixi. ¶ De ſocru Symonis Petri liberata a febribus. Mat̄ thei. viij. Marci.i. Luce. iiij. Ca. XXIIII Ontigit dn̄m Ieſum in di cta ciuitate capharnaū diuertere ī domū Symonis Petri: vbi ſocrus eius magnis fe bribꝰ tenebat̉. Humilis autē dn̄s familiariter tetigit manū eius ⁊ cū rauit eam: ſic vt incōtinenti ſurge ret: eiqꝫ ⁊ diſcipulis mīſtraret. Sꝫ qͥd miniſtrauit eis nō eſt ſcriptuꝫ. Cogita ergo ꝙ in domo pauperis diſcipuli ſui pauper comedit: paupertatis amator aliqͣ cibaria groſſa: que cito parari poterāt: ſibi appoſita. Cōſidera deniqꝫ ip̄m dn̄m iuuantē preparare: maxime in domō diſcipuli: ⁊ queuis humilia: cogita aūt de tobalia ponēda: aut de cenatis leuādis: ⁊ d̓ ſimilibꝰ. Talia faciebat humilitatis magiſter: qͥ miniſtrare venerat nō miniſtrari. ⁊ ſe ad familiariter ſedendū ponebat in medio mēſe ⁊ comedebat alacriter: precipue tamen in prandio relucebat paupertas qͣꝫ maxime amabat. ¶ De dormitiōe dn̄i in nauicula. Matthei. viij. Marci iiij. Luce. viij. ¶ Ca. XXV Ntrans dn̄s Ieſus in nauiculā cum diſcipulis ſuis poſuit ſe ad dormiendū: ponens caput ſuꝑ ceruical. Ip̄e em̄ multū vigilabat d̓ nocte in or̄onibus: qꝛ de die in predicatōibꝰ laborabat. Cum aūt dormiret orta tem peſtate diſcipuli periclitari timebant: nec audebant eum excitare. Tandē timore coacti excitauer̄t eū dicētes. Dn̄e ſalua nos perimus. Qui ſurgēs increpauit eos d̓ modifica fide: ⁊ imperauit vētis ⁊ ma ri: ⁊ ceſſauit tempeſtas. In predictis gͦ ſuis actibꝰ intuere eū qualiter dormit ⁊ cōpatere ei: qualit̉ tenet caput: qualiter ſurgit a ſomno dum vocāt eū ⁊ ſimilia. Sꝫ ẜm ge neralē regulā predictā hic tu ꝯſide rare potes: ꝙ licet circa nos ⁊ facta noſtra dn̄s videat̉ dormire: ma xime cū tribulamur: ſemꝑ tn̄ diligentiſſimus cuſtos noſter eſt: ideo debemus eſſe in fide ꝯſtantes d̓ ni hilo heſitantes. ¶ De filio vidue ſuſcitato per Ieſum ⁊ reddito matri ſue. Luce. vij. ¶ Ca. XXVI Um ſemel iret verſus ciui tatē que vocat̉ Naym obuiauit multitudini hominū portantiū iuuenē mortuū: filiū vidue ad ſepulcrū. Prius igit̉ dominus pietate motus tetigit feretrū ⁊ portātes ſteter̄t. Ip̄e aūt dixit Adoleſcēs tibi dico ſurge: ⁊ ſtatim ſurrexit qͥ fuerat mortuus: ⁊ reddi dit eū matri ſue. Oēs aūt ſtupuerunt ⁊ laudauer̄t deū dicentes: qꝛ ꝓpheta magnus ſurrexit in nobis:
