¶ Ca. XXXII ⁊ XXXIII. O. III de pari loquebant̉ adinuicē. Non em̄ dedignabat̉ eam: ſꝫ talia cū ea dicebat: ꝙ ſi multi ſapiētiſſimi reſpondiſſet d̓ talibꝰ magnū fuiſſet. Non ſic faciunt ſuperbi: ſi em̄ ampulloſa verba ſua funderent inter paucos nedū cum vno: ea perdit reputarēt: nec illos reputarēt eoꝝ verba ſuſcipere. Scd̓o paupertatē ip̄ius ⁊ afflictione corꝑis. Conſide ra etiā humilitatē ⁊ multa cū eis. Habes em̄ ꝙ diſcipuli iuerunt ad ciuitatē ad querendū cibos: ⁊ que ſitos portauer̄t: ⁊ volebāt manducare: ſꝫ ſi eos ibi manducaſſet: certe ibi ad puteū aūt ad aliquē riuū ſiue fontē potaſſet. Uides ergo hic qualiter famelicus ⁊ fatigatus reficiebat̉. Unde colligere potes ꝙ humilis dn̄s ac paupertatis amator: cū ibat per mundū: ſepe comedebat extra ciuitates ⁊ hoīm habi tatiōes ad aliquēriuū vel fontem qͣꝫtumcūqꝫ fatigatus aūt afflictꝰ foret. Nec habebat coacta exquiſita cibaria: nō vaſa curioſa: nō deli cata vina: ſꝫ habebat aquā viuā ex ip̄o fonte viuo qͥ vineas fecundabat: ⁊ creauerat oīa que mouent̉ in aqͥs. Et panē vt pauꝑ ſedēs in terra comedebat. Tertio ꝯſidera quō intentus erat ſpirituali ſtudio. nā cum diſcipuli inuitarēt eum vt comederet dixit. Ego cibū habeo mā ducare quē vos neſcitis. Meus ci bus eſt vt faciā voluntatē patris mei qui miſit me. Nec voluit man ducare: ſꝫ expectabat eos qͥ erant in ciuitate vt eis predicaret: prius operari volens ea q̄ ſpiritus erant qꝫ ea q̄ corꝑis: qͣntūcunqꝫ indigeret. Cōſpice igit̉ eum in predictis: ⁊ eius virtutes imitare. ¶ Quomodo Ieſus ductus fuit ad ſupercilium montis vt eum precipitarent. Luce. xiij. ¶ Ca. XXXII Um rediſſet dn̄s Ieſus na zareth: ⁊ illi eū rogarent vt miracula faceret: ⁊ ip̄e eos miracul̓ indignos on̄deret: illi furori accenſi expuler̄t eū extra ciuita tē. Benignus gͦ dn̄s ante eos fugiebat: ⁊ illi ꝑſequebant̉ eū. Quid tibi videt̉: Intm̄ furor eoꝝ exarſit: ꝙ eum vſqꝫ ad ſuꝑciliū mōtis duxer̄t vt eum inde precipitarēt. Dn̄s āt diuina virtutē tranſiēs ꝑ mediū illoꝝ ibat. Nōdum em̄ mori elegerat. Et dicit gloſa: ꝙ qn̄ dn̄s Ieſus d̓ manibꝰ eoꝝ lapſus de mōte deſcendere ⁊ ſub rupe lateret: ſaxuꝫ ſubterfugit: ⁊ locū ei dedit qͣꝫtum erat ſua capacitas ac ſi fuiſſet d̓ ter ra: ⁊ ruge veſtis eius ibi remanſerūt: ac ſi ſtuppe eſſent. Cōſpice igit̉ eū ante ip̄os fugiētē ⁊ letantē ſub rupe: ⁊ cōpatere afflictionē ſuis: et in hūilitate ac patīa ip̄m imitteris. ¶ Qualiter dn̄s Ieſus ſanauit quendā habentē manū aridā. Lu. vi. Marci. iij. Mathei. xij. Ca. XXXII Uadam die ſabbati docebat dn̄s Ieſus in ſynagoga: vbi erat quidā habens manū aridā: fecit āt Ieſus ſtare in medio: vt queſiuit ab illis ſapiētibus: Si licebat in die ſabbati benefacere. Ipſi vero tacuerūt. Dn̄s āt Ieſus habenti manū aridā dixit: Extende manū tuā: ⁊ ſanatus eſt. Pluries diebꝰ ſabbatoꝝ fecit miracula dn̄s Ieſus ad eoꝝ ꝯfu
