¶ Ca. LXIII Fo. XXXVI ſequunt̉ ſpectāt ad paſſionē: q̄ oīa ibi reſeruamus. ¶ De paſſione dn̄i Ieſu in generali. Math̓. xxvi. ⁊.xxvij. Marci. xiiij. Luce. xxij. ⁊ xxiij. Io. xviij. ⁊. xi. ¶ Ca. LXIII Ecurrit vt de paſſiōe dn̄i Ie ſu nunc tractemus. Qui gͦ in paſſiōe dn̄i Ieſu gloriari deſiderat: ſedula intentiōe debet in ea inſiſtere. Naꝫ multa ꝑſcrutanti eā pn̄t occurrere inſeparate: q̄ ſibi preſagia ⁊ participia glorie videbū tur. Le gͦ hortor: vt qͥ ſingulariter attēdiſti p̄miſſa q̄ de ip̄ius vita dicta ſunt: hic multo viglātius totā apponas aīaꝫ ⁊ virtute vt affectuo ſe diligēter ⁊ moroſe ac ꝑſeuerāter: nō ꝑ ſaltus: aut attediatus mediteris in ea: qꝛ hic apparet maxīa eiꝰ charitas: q̄ corda nr̄a taliter ꝯcremare deberet. Cuncta vero cū ſolita modificatiōe accipe: q̄ ſic pie me ditari pn̄t vt narrabo. Non eī in opuſculo aliqͥd affirmare intendo: qd̓ nō ꝑ ſanctā ſcripturā: per dicta ſanctoꝝ: ꝑ opiniōes ꝓbatas affirmet̉ Uidet̉ āt mihi poſſe n̄ īcōgrue dici: ꝙ nō ſolū illa penal̓ ⁊ mortal̓ crucifixio dn̄i ieſu: ſꝫ etiā q̄ p̄ceſſer̄t I ſt̓ vehemētiſſime cōpaſſiōis amari tudinis ⁊ ſtuporis. Quid eī eſt cogitare: ꝙ dn̄s noſter ſuꝑ oīa d̓s be nedictus: ab hora q̄ nocte captus fuit vſqꝫ ad ſextā ſue crucifixōis horam fuit in bello cōtinuo doloribꝰ magnis: obprobrijs. illuſionibꝰ: et tormentis. Non em̄ ſibi dabat̉ vel modica requies. Sꝫ in quali bello ⁊ ꝯflictū: audi ⁊ vide. Alius em̄ ap prehendit: alius ligat: alius inſurgit in eū: alius exclamat: alius impellit: alius blaſphemat: alius expuit in eū: alius circūuoluit: alius interrogat: alius ꝯtra eū falſos te ſtes querit: alius querētes aſſociat alius ꝯtra eum falſum teſtimoniū dicit: alius accuſat alius illudit: alius oculos velat: alius faciē cedit: alius collaphiſat: alius ad columnā eum ducit: alius dum duci tur percutit: alius expoliat: alius vociferat: alius inſultat in eū: aliꝰ ad vexandū ſuſcipit: alius ad colū nam ligat: alius in eū impetū facit alius eū in cōtumeliā purpura ve ſtit: aliꝰ eum ſpinis coronat: alius harundinē in manu eiꝰ ponit: aliꝰ furebunde eū accipit: vt ſpinoſum caput percutiat: alius deriſorie ge nuflectit: aliꝰ vt regē ſalutat. Hec ⁊ his ſimilia multa: nō ſolū alius: ſꝫ ⁊ alij plurimi intuler̄t. Deducit̉ ⁊ reducit̉: ſpernitur: reprobat̉: voluitur: circumfertur huc illuc quaſi ſtultus ⁊ imbecillis. Sed ⁊ tanqͣꝫ latro et impijſſimus malefactor: modo ad Annam: modo ad Caypham modo ad Pylatū. Et ibidē modo intus: modo foris inducit̉ ⁊ reducitur. Item ad Herodē: ab eo veſte alba indutus ⁊ illuſus: et ſic remittitur ad Pylatū. Deus meus quid eſt hoc? Nonne tibi videtur duriſſimū et amariſſimū bellum: Sed expecta parumper ⁊ duriora videbis: quia ſtant contra eū minaciter ⁊ conſtanter principes ⁊ ſeniores populi ⁊ milia populi: et clamabant vt crucifigatur. Conſentitur a iudice ⁊ ſententia datur vt crucifigat̉. Crux humeris ſuis fractꝭ apponit̉ in qͣ crucifigat̉. Con curr̄t vndiqꝫ ciues ⁊ aduene: maio res ⁊ mīores: ribaldi ⁊ iniqͥ pctōres
