Seite
Iohannis Tri­temij abbatis Spanhemē ſis ordinis diui patris Be­nedicti. de vita ſacerdotuꝫ ad Nicolaum Mernicen­ſem preſbyterum tractatus epordiū ſumit. Capl̓m. j. Etis a me Nicolae fra ter amantiſſime. ⁊ cre bris epiſtolis inſtas. vt tibi formaꝫ in ſacer dotio laudabiliter viuuendi. ſtilo cōmēdem. Supra vires ingenij me laborare cōpellis. morſibuſqꝫ emulorū lacerandū exponis. qui me ex hoc p̄ſumptuoſum iudica bunt ꝙ viam quā ipſe necdū am­bulare didici. tibi velim demon ſtrare. Et quāqͣꝫ ſe res ita habeat malo tamē emulationis ſubire iu diciū. qͣꝫ charitatis in te mec ferre detrimentū. Canta enim dilectio­ne te ſemper colui. vt negare tibi quippiam poſtulanti nunqͣꝫ con ſueuerim. Lupiēs itaqꝫ ſatiſface re p̄cibus tuis. normā viuendi ex ſcriptis ſanctorū tibi cōmendare volui. nō ꝙ ſtatui tuo prorſus ex omni ꝑte ſufficiat. ſed pro quali cūqꝫ principio ad honeſtā cōuer ſationē te ſi velis inducat. In pri mis itaqꝫ te moneo ex diffinitiōe noīs. ſtatum penſare indicte con uerſationis. Etenim dicimur cle rici. quotquot ī ſortē dn̄i ſumus ſpecialiter electi. Interpretemur itaqꝫ vocabulū noīa. ⁊ intelli mus qualitatē p̄cepte honeſtatis Cleros etem̄ grece. ſors interp̄is latine. A cleros ergo clerici. in dn̄i ſortem dicunt̉ electi. Si no­igit̉ in dei ſortem vocatos agni ſcimus. cur adhuc mūdo milit mus. Ad quid in terra moriēti hereditatē querimus. qui deum ſe nobis pollicentē hereditatē ex pectamus. In veteri namqꝫ teſta mento legimus dominum ſace dotibus ⁊ leuitis precepiſſe. ne in ter filios iſrael fratres ſuos aco­perent hereditatē. eo ꝙ ipſe here ditas eſſet eorū. Nunc ergo ſi eſſe te clericū exiſtimas. debes a cete­ris hominibus excellentia cōuer ſatiōis honeſtior incedere. ⁊ mi­di huius perituras diuicias min me amare. Qd̓ ſi animū tuū ſeci­li hereditati ſubmiſeris. extra ſor tem dn̄i. cū inſipientibus colloce ris. Non enim dignabitur te dn̄s inter electos ſuos recipere ſi poſt aurum abiens. mundum decreue ris amare. Turpiſſima eſt in ſacer dote chriſti auaricia. que ſeruum dei miniſtrū facit idolorū. He­ſi animū tuū ſemel ceperit. nūqͣ ſui compotem amplius dimittit Nemo em̄ pōt duobus dominis diſſentientibus ſeruire. Non po teſtis inquit deo ſeruire ⁊ māmo ne. Non poteris bonus eſſe cleri cus. ſi fueris auarus. Scio aūt longa experientia tecū cōuerſan do didici. quoniaꝫ natura parcū te genuit. caue ne donū gratie ad