tare ſponſe plenā ſponſi graciam qua ꝑatus ē ei deſideriū cordis eius tribuere exhibere pn̄ciam et uenire immo miniſtro cōmittere ut ip̄m ſponſuꝫ ſponſe pn̄tet Quō p̄t ſponſa non amare utilem ſibi miniſtꝝ quin euꝫ ſponſo cordialiter recōmen dat Aut quomō ſponſus ipſe diliget in grato et amabili ſibi ſeruicio occupatū Multum cenſetur diligi cui tam ſecreta. tam nobilia ꝯmit tuntur Vt autē cognoſcas quanta ſit ad talem miniſtꝝ beniuolencia utriuſqꝫ Ecce ſponſus tribu it et ſponſa ānuit ac uice ſua cōmittit ut magnū illud bonū quod ſponſe tranſmittitur ip̄e ſumat participet et ipſo fruatur. qui tanto placeret am plius quanto dulcius frueretur Eſt et aliud minus allectiuū qd̓ tamen ex eadeꝫ radice conſur git Quis ē enim quem non merito delectare debe at occaſionē prebere deuotis affectibus. ſuſpirijs. et conpunccionibus. et ſeruire fidelibus ad tot et tantas oblaciones ſpūales quas hn̄t. miſſe aſtan do corpus xp̄i uidendo reuerenter adorando. et me moriaꝫ agendo ſue ſanctiſſime paſſionis. maxime miniſter omnino ſperare poſſit et debeat fi deles deuocionē quā eo miniſtrante ꝑcipiūt non nichil in eum ſaltem optando refundant ſꝫ ſi non ſufficit motiuū alliciens accedat quaſi cogens. racō Nonne cunctis ſacerdotibus cōmiſſum ē tanti mi niſterij officiū ut illud offerant uiuis et mor tuis et in memoriaꝫ dn̄ice paſſionis dicente dn̄o hoc facite in meā cōmemoracionē Et ſi officium eoꝝ neceſſe eſt uel utile ſancte matri eccleſie. cur