Seite
Neminem ſuſurro appetas. neminem ſuffodias. palā a gredere palmā. Nec geras cōflictū. niſi prius indipe­tis nam fraudes ⁊ dolos imbecillem decet habere. In iſtaꝑte Seneca ponit vnā aliā ſpēm magnanimitatis q̄ dicit̉ fi ducia ſeu magnificētia. Et ponit tria documēta. duo negatiua ⁊ vnū affirmatiuū. ⁊ poſtremo ſubiūgit rōnē p̄dictorū. Primū documē tū ꝙ magnanimus neminē dꝫ deciꝑe ſeu circūuenire. Suſurrator aūt eſt detractor qͥ in occulto eſt inimicus. ⁊ manifeſte amicus. Scd̓m documētū eſt ꝙ magnanimus ī ſuo ſermone nō debet rima ri ſecreta alterius. Iuxta illud Cathonis. Alterius dictū vel factur ne carpſeris vnqͣꝫ. Ecēplo ſil̓i. Ne te derideat alter. Teſtis eſt ſaluta ris poeta cū inqͥt. Nullius archanū nec amici crimina ꝑdes. Nec ea ſcruteris que latuiſſe decet. Terciū documētū eſt ꝙ magnanimus in ſua victoria manifeſte debet apparere non in occulto inimicū ag gredi. nec debet gerere bella. niſi manifeſte indixerit prius inimico vt ſe p̄parare poſſit ad opponēdū ⁊ rōnē illius adiūgit. nā ille non magnanimus eſt qͥ querit dolos ⁊ fraudes cū illa faciūt aliquē im becille. que vicia oppoſita ſunt magnanimitati ⁊ fortitudini. Eris magnanimus ſi pericula non appetas vt temera rius. nec formides vttimidus. nā timidum nilfacit ani mum niſi reprehenſibilis vite conſcientia. Hic Seneca ſubiungit aliā ſpēm magnanimitatis in fine huius ca pituli que dicit̉ ꝑſeuerātia. dicēs vt in textu. Un̄ bene agere parum ꝓdeſt ſi mens labilis extat. Ideo Tullius in pͥmo retho. deſcribens ꝑſeuerātiā ſic ait. Perſeuerātia eſt ī rōne bn̄ cōſiderata ſtabilis ꝑpe tuaqꝫ māſio ꝓpterea dicit hic Seneca ꝙ ille vere magnanimus eſt qͥ nō appetit ꝑicula ſicut temerarius. ſed aggredit̉ ea que aggrediē do ſunt. qꝛ vt ait Tulius libro pͥmo in tuſculanis queſtionibus. Ne mo ſe ſine magna ſpe in mortē offert ⁊ nō formidet ea q̄ timēda ſūt Rōnē ſubiūgit. Nā nihil aliud facit mentē timidā niſi ꝑſeuerantia vituperabilis vite ⁊c̄. Iteꝫ nota ꝙ ille qui vult dici magnanimus nō debet eſſe nimiū audax nec nimiū timidus. ſꝫ debet ſeruare mo dū. qꝛ virtus moralis illa cōſiſtit in medio. vt dicit Phūs. ij. Ethi. In medio conſiſtit virtus. quare etiā dicit Horatius. Eſt modus in rebus ſunt certi deniqꝫ finis. Unde etiā metriſta. O mnibus code modum modus eſt pulcherrima virtus. De continentis.